春台偃蹇数朝枝,风雪几侵冰玉姿。向晚不知何处笛,一声忽动故园思。
徙倚高枝凌短鬓,摘来杯里注春愁。也知一别扬州去,他日相思洛水头。
纵是虎头尽不成,龙麟盘郁数枝横。更斟雪酒孤芳共,东望海云片月生。
当轩酌酒酹花神,愿得年年对此辰。莫就开时看早暮,枝南枝北总芳春。
昨宵枕上听风雨,秪恐纷披花欲残。晓起寻芳来涧外,依然玉树两相欢。
蓬莱山翁抱仙骨,稳跨长鲸游八极。
玉壶深贮海山云,十载穷幽归未得。
年业骨蜕壶倒空,长鲸又化为苍龙。
了无一物可依倚,卷舒出没云无踪。
而今返旆蓬莱去,直欲追寻赤松子。
与渠击碎大还丹,为渠塞断长生路。
示之肘后符,佛魔敛袵龙蛇趋。
授之不传诀,珊瑚枝枝撑著月。
阿呵呵,胸次风流和几何,
我分岩扃饱黄独,佳音听取到烟萝。
诏书颺在破床头,高枕松根睡觉休。
啼尽山禽惊不醒,萝窗空锁暮云愁。
宵来大火流,节物动新愁。我自甘鸡肋,人将笑虎头。
凉风生远树,残照下高楼。弹指成何事,萧骚短鬓秋。
凤凰山对凤凰台,曳屐攀援破紫苔。长堑当年称地险,石门终古向天开。
孤帆云尽横江去,九镇春深细雨来。莫望长安愁日暮,乡关乘兴且徘徊。
弹指超然一念初,从儒从佛两遽庐。
十年向走半天下,万卷不称行秘书。
故自高怀嫌入俗,不妨儿辈共憎渠。
临行半偈如何道,裂转虚空最起予。