幽卧不知晴,樯梢见斜日。
披衣起四望,天际山争出。
光辉渚蒲净,意气沙鸥逸。
避盗半九围,两脚不遗力。
川陵各异态,艰难常一律。
胡为作弧矢,前圣意莫诘。
岂知百代后,反使奸宄密。
腐儒徒叹嗟,救币知无术。
人生如归云,空行杂徐疾。
薄暮俱到山,各不见踪迹。
念此百年内,可复受忧戚。
林木方翳然,放怀陶兹夕。
不择南州尉,高堂有老亲。楼台重蜃气,邑里杂鲛人。
海暗三山雨,花明五岭春。此乡多宝玉,慎莫厌清贫。
斗酒渭城边,垆(lú)头耐醉眠。
梨花千树雪,杨叶万条烟。
惜别添壶酒,临岐赠马鞭。
看君颍上去,新月到家圆。
渭城边上我们纵酒言别,在酒坊里长醉而不能入眠。
满树的梨花就像积雪那样洁白,千万条的杨树叶恰似那缕缕青烟。
惜别间我们饮尽了壶中的美酒。临分别时,送上策马的长鞭。
盼望着你到达颍上,那时候新月也应该变圆了。
斗:计容积的量器,十升为斗,十斗为斛。这里形容饮酒之多。渭城:即秦都咸阳故城,唐代从长安往西去的,多在渭城送别。垆头:酒坊,酒家。
沈玉大王祠。越巫歌管参差。浊流桃浪舞冰夷。怪他新妇来迟。
望若汪洋惊河伯。泪绡红浣鲛室。洲上蜻蛉生翼。断魂犹恋倾国。
羽衣霞帔倚通明。凤排笙。雁排筝。合舞钧天,同踏绛都春。
千乘载花红一色,虹作盖,盖成阴。
遥怜电笑与星颦。佩环声。步虚声。认是多情,偏自又无情。
举酒问天天也醉,天似梦,梦疑云。
日夕高城危旌卷。射目冷风如箭。潸然泪落,向金台畔。
古人悲,今人事,寸心乱。愁重天容墨,暮云远。春嫩芳时,早未经眼。
醉醒乾坤,是处肠堪断。看劫尘翻,沧波浅。旧家坊曲,买风月,徵歌管。
故山遥,佳期阻,旅情倦。衰柳休攀折,恨丝短。声声桃花,角梦归晚。
晚霞转明灭。孤鹜远、拚飞飏芦雪。暮天阔。层梯迥、翠扑烟岚千叠。
浪声咽。星斗垂芒江练静,寒波卷、云开初见月。有人泪尽西风,吟秋怨叹轻别。
霜飘愁红万叶。促沧洲客思,书恨凭血。总哀歇。空文藻、旧迹三王能说。
镜边发。催换年涯人未老,华鬘影、虫沙无量劫。仲宣聊赋登楼,解中肠结。
卵色暮天低。匝堤芳草萋迷。谁携白酒唱黄鸡。应惜王孙不归。
尽日灵风羊角转,搅人离恨千万。魂逐旌幢遥远,梦回愁理春管。
樯橹阵鸦飞。灵旗冉冉来时。丁香丛竹杜鹃啼。帝子魂归路迷。
入梦蘅芜尘劫换,记陪灵妩春宴。宫草心红花茜。
绣漪桥下愁见。
踯躅花开黄鸟吟,春城送别柳阴阴。故人共洒临岐泪,逐客空悬恋阙心。
白发流年嗟落魄,青山归梦忆登临。金溪此去多乘兴,不似看花醉故林。