十载仰高明,一见心相许。来日孤舟西水门,风饱征帆腹。
后夜起相思,明月清江曲。若见秋风寒雁来,能寄音书否。
敬慕那德高睿智的贤人已多年,只盼望能够见一面。往日独自乘船到达西水门,风吹日晒是何等的孤寂与艰辛。
夜深人静心中泛起无限相思,月光下的清江蜿蜒无边际。如果秋天大雁飞来,不知能否代我传递书信。
仰:敬慕。高明:指崇高明睿的人。来日:往日,过去的日子。西水门:西水门曾是嘉陵江边的一个建筑。是在西水门旧址上完成的,码头立于嘉陵江畔,人们便以水为号,称之为“嘉陵码头”。征帆:远行的船。
曲:弯转,与“直”相对。
返真难合道,怀旧仍无吊。浮俗渐浇淳,斯人谁继妙。
声容在心耳,宁觉阻言笑。玄堂闭几春,拱木齐云峤。
鹤传居士舞,猿得苏门啸。酹酒片阳微,空山想埋照。
得意今如此,清光不可攀。臣心尧日下,乡思楚云间。
杨柳依归棹,芙蓉栖旧山。采兰兼衣锦,何似买臣还。
远路接天末,怪君与我违。客程千嶂里,鸟道片云飞。
树色连青汉,泉声出翠微。锦城花月下,才子定忘归。
内史用尧意,理京宣惠慈。气和祥则降,孰谓天难知。
济旱露为兆,有如埙应篪。岂无夭桃树,洒此甘棠枝。
玉色与人净,珠光临笔垂。协风与之俱,物性皆熙熙。
何必凤池上,方看作霖时。
东水将孤客,南行路几千。虹翻潮上雨,鸟落瘴中天。
谪去宁留恨,思归岂待年。衔杯且一醉,别泪莫潸然。
干戈久不息,百苦无一乐。县官急徵需,贫富悉笼络。
西州正击贼,空拳日相搏。贼马当道驰,贼舟沿海泊。
盗贼固枭张,官军愈鹰掠。征讨五六年,贼势未便削。
朝忧万甑空,暮叹衣袖薄。点军五百辈,顾望累退却。
太仓万斛粟,食尔欲深托。馀粒犹在咽,吐之若糟粕。
返旆拟攻城,长刀忍相著。伤心百姓财,剽夺入已橐。
朝廷养此曹,不啻如巨膊。如何负国恩,幸然寻就缚。
老夫铁石肠,见此泪迸落。形容为枯槁,肌肤倍萧索。
深悲世事非,屡日情怀恶。皇天未厌乱,旱魃尤肆虐。
不雨逾半年,何由增廪糳。天道既靡常,人心益惶霍。
民食转艰难,军储盍图度。终朝仅一餐,无力太俭约。
虽免死甲兵,犹恐填沟壑。丈夫幸听之,未用遽惊愕。
牧守任龚黄,将帅命李郭。牧布抚字恩,将展经济略。
天下不日清,阴霾散寥廓。
独步孤山下,来寻带藓枝。江村流水晚,沙路夕阳迟。
僧屋闲云径,人家小竹篱。春风吹薄袂,细细袭诗脾。
光武中兴主,严光避世翁。云边一片石,江上几秋风。
浊醪初熟正鸡肥,野老冲烟跨犊归。漉酒烹鸡成小酌,醉眠忘却脱蓑衣。