神交元在识荆先,岂待琼瑶托雁传。终日暮云看海上,几时春酒醉花前。
江横碧水盈盈隔,柳乱黄鹂故故穿。感别恨时应不少,一封期入九重天。
际晓闻君已出城,晚来消息未分明。尊开漫自誇清酒,诗到真如食太羹。
雪土细穿春草绿,雨帘高捲暮云平。虚堂烛火棋枰在,可惜无人坐五更。
朝光丽朱邸,夕雨明绿芳。阳休一何嘉,顾眺临西堂。
西堂郁以邃,杳杳尘务绝。右图复左史,回翔尽髦哲。
宛转膝上琴,窈窕邺中吟。吟以咏我怀,琴以宣我心。
淮南建黄屋,梁王辟东苑。侈纵匪不娱,终以冒皇宪。
皇宪不可冒,侈纵不可延。美矣王孙德,永兹黄发年。
黄池岸边风起沙,江陵行客正思家。即愁朱绂淹归计,况对青林感物华。
南郡永怀丞相柏,东门谁种故侯瓜。荒台古苑经过地,落日时闻奏鼓笳。
捲幔星河近,严城钟漏迟。
飞虫集暗牖,栖鹊忌明枝。
弱柳兼风困,高花战露危。
回肠正无赖,仍此卧遥帷。
草远花明沟水头,同君此地并离愁。
盖馀瓮酒沈三赋,合作盘鲭厌五侯。
觉在他乡应有梦,信非吾土少登楼。
楚山不见西江远,莫反骚文剩驻留。
迟旭收天宇,层阴糅雪英。
傍階聊积玉,妆树旋消琼。
越驿兼梅坠,章台代絮萦。
风回飞自急,池暖白犹轻。
晓溜承隅滴,寒澌逼沼生。
持杯一相劳,膏脉趁春耕。
百尺危楼照采霓,凭高不见羽人归。
桑田海上悲深浅,城郭人间叹是非。
急桨征帆来未定,远云低树去相依。
古欢今恨成多少,讵减江声与翠微。
嵩騩凌秋爽气来,川原高下一屏开。
溪云尽日无还意,正自天边作雨回。
独计年华念鬓华,秋来依旧滞天涯。
半分沈约愁销臂,一束钟繇忆赐花。
寂寞林蝉应自叹,氃氋庭鹤待谁夸。
西江闻道通星汉,试借君平问客槎。