梧桐生高冈,凤凰鸣中央。三百六十鸟,翁杂朝四方。
其东鸣青鹖,其西鸣鹔鹴。鸑鷟鸣其阴,鹑雀鸣其旁。
青樽临北渚,一为故人开。此事成今昔,浮云自往来。
花间携枕簟,镜里出楼台。忽就投湘赋,深知贾谊才。
不劳歌楚艳,请为罢吴趋。上客但安坐,听我奏齐讴。
鹰扬表东土,赐履维青州。沃壤既如膏,丝枲韧且柔。
鱼盐无俭岁,海王自春秋。百二敌彊秦,八九吞徒州。
美哉一匡力,天下咸宗周。朝服西济河,鞭箠使诸侯。
至今临淄途,诵义慕前修。枹鼓立军门,意气纵横浮。
举袂成帏幕,攘臂赴仇雠。先君务养士,奕世恢鸿猷。
晏婴以当路,结交鲁孔丘。其人聘列国,终日无停辀。
及闻箾韶音,若与唐虞游。三月忘寝食,栖栖此淹留。
季札本荆蛮,华夏多夷犹。泱泱叹大风,观采不能休。
五伯桓称首,四豪文其尤。拥彗为宾师,铁笼存主忧。
阔达有遗俗,功利非所谋。驰骋一何雄,冠剑常相求。
蠋辞万家邑,连谢千金酬。即论二布衣,岂复商贾流。
秋风清,秋月明。叶叶梧桐槛外声,难教归梦成。
砌蛩鸣,树鸟惊。塞雁行行天际横,偏伤旅客情。
竹树阴阴隔世尘,吾伊声里着斯人。饥餐渴饮聊随分,信是閒中别有春。
老兄扫径遥迎客,令弟焚香好煮茶。自有一般淳朴处,稻花流水两三家。
云尽天心月正圆,可人清景属南轩。满怀今古那能寐,缓拭枯桐理舜弦。
雨滴空阶响,灯悬净壁明。掩书人独坐,性达正惺惺。
物我悠悠付两忘,莫春天气体平康。奇花杂映阶篱烂,佳木频分户牖香。
童冠芳盟六七辈,圣贤名教两三行。呼儿杖策嬉游罢,又复高眠向北窗。
群冈联络接铜陵,何代流传十里名。隔岸翠屏相映好,片帆归咏正秋清。