恰恰方池款竹斋,风摇窗扇掩还开。
无端半夜疏荷雨,更带秋声入梦来。
推枕睡未醒,暖汤呼我沐。
朝日明瓦沟,夜雨填涧谷。
出门正东望,青山绕茅屋。
郁郁林树姿,练练云气绿。
如以千丈缟,缠此两衲足。
山方净眉髻,我亦纵耳目。
欣然欲推挽,容抱犍与犊。
生□□静佳,世事苦局促。
薄田在东野,耒耜手未触。
如何有暇日,煮石饮溪渌。
散愁一过从,免事糟与曲。
得此谅已多,辑语书诸牍。
奉诏出高阙,驱车向长河。长河正奔崩,大野仍横戈。
宵衣动深忧,频岁秋无禾。今君宰渤海,敷政当如何。
上以畅皇惠,下以拯民疴。清宫执道要,直气排洄波。
东郊散壶榼,月户鸣机梭。境内鸡犬静,垄头牛马多。
游人若云环,窭室皆春和。遄归赞天纬,报最无蹉跎。
水积春塘晚,阴交夏木繁。
舟船如野渡,篱落似江村。
静拂琴床席,香开酒库门。
慵闲无一事,时弄小娇孙。
晚春初夏的一个晚上,刚下过雨,塘里的水积得很深,抬头望头顶的枝丫上已经长出了叶子。
远处几只船好像没有组织的渡家一样散乱的排着,旁边村落篱笆疏散,好像只是一个小的江村。
闲来无事静静地抚摸着琴床,突然想起打开酒窖,取上一瓶好酒来独自品味。
终日无事,只能不时地逗逗还不懂事的小孙子。
絮飞长陌又春馀,绿满菖蒲夏已初。双蝶不来花蔌蔌,一莺时到树疏疏。
平生懒作折杨曲,万事可占长柳书。只有故山真耐久,伴人闲处作踟蹰。
疾风六月树枝折,火云累锤白絮裂。城南老夫正高卧,荒郊款段苏生过。
尘埃满面髸发乱,手携清壶来饷我。季子才名三十年,射杨百发百叶破。
逢时幸首南宫荐,塌翮尚忍西山饿。丈夫生世古难同,苏也巷西我巷东。
追寻不计褦襶热,淹留秪恨金尊空。君不见昨朝雨雷今则风,世事反覆谁豫通。
得时无誇好身手,失意岂必皆愚蒙。野池纷披莲半红,黄鹂噤语空林中。
劝子尽醉休匆匆,人生几何吾巳翁。
长夏江村风日清,檐牙燕雀已生成。蝶衣晒粉花枝午,蛛网添丝屋角晴。
落落疏帘邀月影,嘈嘈虚枕纳溪声。久拚两鬓如霜雪,直欲樵渔过此生。
裛尘朝雨细,透竹夕阳明。
鸟雀知春去,牛羊散晚晴。
官闲端欲老,谋拙漫无成。
堂下清溪水,三逢苹芷生。
朝看东南云物好,便有清风收浊潦。
吾知天意将悔祸,约束蛟龙便粳稻。
山川转眼异明晦,冠屦宜人亦轻燥。
微凉人堂酒味好,一杯径醉愁如扫。
清幽枕簟东窗下,晓睡老鸡呼不觉。
黄帘翠幕断飞蝇,午影当轩睡未兴。
枕稳海鱼鑴紫石,扇凉山雪画青缯。
廊阴日转雕栏树,坐冷风生玉碗冰。
满案诗书尘蠹甚,故应疏懒过炎蒸。