田家三伏时,农务方未已。日中毛发焦,苦身事耘耔。
岂不愿休息,维草起宅矣。格泽古所无,力作犹难恃。
民生实在勤,艰难有如此。
病倦扶危坐,起看天雨花。
蹇驴东野句,破屋玉川家。
勇羡穿篱犬,饥怜噪树鸦。
龙山云壑胜,冰柱忆刘叉。
忧来驱我行,困来驱我睡。
文章堆案头,时复一开视。
岂能皆通说,偶然聊适意。
骏马骤平途,里程何足计。
万我罗目前,忽为尘所昧。
虎豹贵搜猎,狐兔从委弃。
五鼎虽共珍,闻名岂知味。
均此一卷书,今日与昨异。
求名无欲速,要当毕斯世。
古人不为经,言动人偶记。
悲哉汉诸儒,白首闇文义。
白日湖上没,众山远苍苍。老农挈稚子,出户望牛羊。
孤烟起暮田,寒月下枯桑。负担粳稻归,言笑倾壶觞。
客且去,客且去,村店高房健儿住。朔方调来十万兵,兵车满道村人惊。
停骖且致问,主人告予病。店家三月当官差,有肉无鱼众兵忿。
青州大吏操军符,遣官督兵兵怒呼。我侪出身冒白刃,安能饥饿为驰驱。
昨夜天南望烽燧,贼氛已近兰陵地。官军何日出山东,道傍布席摴蒱戏。
驱黄犊,驱黄犊,黄犊牵车汗流腹。车中列列森刀枪,健儿畏死心怏怏。
乡村已虚耗,频年苦徵调。羽书忽到县令忙,官吏索车虎狼暴。
前驱出境后队迎,数十万钱送一程。大车折轮牸牛死,车长被挞空哀鸣。
里正敛钱到乡曲,乡民无钱卖其屋。租庸事重衣食轻,补疮剜却心头肉。
池阳官罢魏塘栖,网户封尘草没啼。破屋风摧梅影失,荒田露泣稗花低。
谁同韩偓夸雏凤,空忆乔公感只鸡。华屋山丘悲自昔,遗篇赖尔手亲题。
渐投龙忌倍凄然,双冢累累扫曙烟。落魄自惭无白社,归魂相见已黄泉。
风悲宰木心俱折,雨滴椒浆泪更悬。瓢泊五湖从此决,忍将母隐换绵田。
谁谓仙家隔一方,神游原不闭毫芒。归来谩话长年事,老不饶人白鬓苍。
幽斋共坐论功夫,借问先生识此无。
悟得此中真妙诀,人间始信有仙壶。