背泚沾初伏,韶薰想远天。江帆飞鸟外,野服制荷前。
弄艇谁同调,看花忽隔年。渔矶须选胜,旧樾净阴连。
知向人间几效灵,总传珍产自东溟。玄精或应娄金次,殊相还图本草经。
表远幸教离蜃气,验奇长爱带龙腥。不缘高谊怜贫病,万里何因到野亭。
江楼拂柳融烟轻,金钗按曲节秦筝。虾须帘内屈卮举,鹦鹉梦中传吉语。
燕掠芳尘逢旧侣,吴樯近泊桃花墅。越客春衫来楚楚,捎得鱼缄过湘渚。
雪泛锦江水,垂丝绽红蕊。愁借郫筒消,欢逐巴歈起。
倚剑一夫关,驰车九折难。豪门迎重客,绿绮夜中弹。
荒城隐隐昼恒阴,野火依微瘴水浔。浊酒不醺嫌兴浅,老予何以答春深。
静看木槿垂花态,欢动山蕉卷叶心。愿放官家逋负令,江天随处有猿吟。
追随那限楚天遥,蚤岁词华掩六朝。南浦客杯留别举,西藩官炬对谈烧。
华堂有乐髭难变,绿野同风日易消。春竞花光歌拍动,月涵江影赏航摇。
梅欺雪色饶舒萼,松长龙鳞不换条。荣路公堪三事重,农时予幸五风调。
天开罨画岩姿丽,秋入帘栊夕霭销。白拂每从藜杖挂,碧筒宁放綵毫彫。
清禅许问传灯偈,高蹈谁当折简招。共道谢安终一起,可能存慰粤山樵。
命车东出郊,淑景惬远眺。桃李虽未华,青麦芒尽耀。
春泥腻不滑,冻石引泉窍。多雨人未虞,一饱行已兆。
悠悠武穆魂,寂寂黄童庙。枯朽随流埃,名且白日照。
楚才后焉乏,旌纛亦相绍。匪无英与贤,芜没谁自料。
真卿不识面,风云起屠钓。君子重行道,岂必尽枢要。
百年逝水澜,两曜竞丸跳。来者吾惧衰,孤怀冀同调。
险路行山坞,阴风聒土囊。大云帱厚地,寒雨洒穹苍。
侧足淩
访衲过精舍,身轻翠蔼中。云根泉吐月,松顶鹤翔风。
欹枕浑无寐,清心闻夜钟。悄然思古德,垂老半归空。
我厌尘情秽,君耽遁世高。青山留傲骨,沧海壮诗涛。
禾黍占晴雨,园蔬自桔槔。相偕成沮溺,回首笑空劳。