君不见青青河畔草,秋死严霜春满道。
又不见天边日,薄暮入虞泉,
晓来复更出。匆匆年光不相待,
桑海由来有迁改。人生荏苒百年间,
世上谁能驻光彩。秦皇汉武希长生,
区区烟雾求蓬瀛。骊山茂陵皆蔓,
悠悠千载空含情。荣枯自有主,
富贵不可求。正值百花飞似雪,
如休不饮令心忧。
飘零愁杀病参军,点点黄泥渍帽裙。
藏火解销秦地铁,骑驴重数华山云。
儿号惟有韩司业,官冷谁怜郑广文。
身世泡沤浑道得,请君一笑北邙坟。
剥尽皮毛见本真,此中无古亦无今。等闲窗外东风软,露出先天一片心。
学梳松鬓试新裙,消息佳期在此春。
为要好多心转惑,遍将宜称问傍人。
盛德已图形,胡为忽构兵。燎原虽自及,诛乱不无名。
掷鼠须防误,连鸡莫惮惊。本期将系虏,末策但婴城。
肘腋人情变,朝廷物论生。果闻荒谷缢,旋睹藁街烹。
帝怒今方息,时危喜暂清。始终俱以此,天意甚分明。
辛夷才谢小桃发,蹋(tà)青过后寒食前,
四时最好是三月,一去不回唯少年。
吴国地遥江接海,汉陵魂断草连天。
新愁旧恨真无奈,须就邻家瓮(wèng)底眠。
辛夷花刚刚凋谢,小桃花又接续开放了。三月三踏青过后,直到清明前。
三月里的这段日子,正是四季里最美好的时节,可是年少青春却一去不返。
当此之时,遥远的吴地,江流入海,长安汉家陵墓春草连天,惹人肠断。
新愁旧恨萦绕心头,自知无法消除,还得在邻家酒瓮旁烂醉而眠。
辛夷:一种香草。发:开发。谢:凋谢。蹋青与寒食:是古代的节日,寒食节在清明的前一天(一说前两天)。
汉陵:汉陵,即西汉历朝帝王的陵墓,在陕西成阳北原(亦称五陵原)。
瓮:酒瓮。
明月向人圆,爱之不忍睡。坐久风露寒,忽忽心如醉。
念君一适我,所遇无欢意。况乃久别离,相思到梦寐。
我生百不堪,缪学屠龙技。于今半世人,升斗亦未遂。
赖有室中友,素怀隐居志。肯与梁伯鸾,扁舟共东逝。
去住初难料,行藏只是嫌。天高山簇剑,江静月磨镰。
久别平安否,新愁觉梦兼。双鱼何日寄,迢递岁将淹。
绿树连云草湿烟,乱花飘锦柳飞绵。三春别我无多日,万点愁人又一年。
池馆胜游空过眼,江山佳处欲投鞭。从君预觅清凉地,准备南州五月天。
冷暖平生既自知,是中无病欲谁医。但思寒热从何得,未用长吟谴鬼诗。