帐前斫案决大议,赤壁火船烧战旗。
若使曹瞒忠汉室,周郎焉敢破王师。
嫩红相逐上枝头,多少东风索我酬。春色似人看易老,年华如客去难留。
长因好景翻成恨,只恐香醪压得愁。深放黄金为酒盏,一城飞絮已悠悠。
路寻樵径蹑槎枒,山色苍深夕照斜。一树红枫全是叶,翻疑无叶满身花。
铸黄金,服白玉,
方法难成日月促。十年著书五车读,
功名未就鬓发秃。海水可尽山可平,
人心何日息营营。安期羡门果何在,
贾谊刘向终奚成。前人不悟已如此,
后人还复蹑其轨。玉东西,
金叵罗,君不肯醉当奈何。
北洹春事休嗟晚,三月尚寒花信风。
遥忆东吴此时节,满江鸭绿弄残红。
十里黄花半野桥,午云晴鹳两争遥。樵回耳热孤心在,遍踏晴峰按寂寥。
南州美女娇如花,天然艳质轻铅华。脩眉皓齿鬓学鸦,步摧压鬓金凤斜。
琼瑶肌肤绝纤瑕,绣裙锦袂蒸云霞。腰悬双佩首六珈,吐词芬馥如春葩。
移莲延伫当窗纱,碧天云门见姮娥。容仪窈窕信莫加,道傍观者生咨嗟。
行人或过犹回车,媒氏通好何纷拿。玉帛不备当奈何,托身愿得良名家。
鸾箫双吹成配嘉。主君中馈为调和,百年燕婉期无它。
柳叶千枝复万枝,劝君惜取少年时。自从一闭风光后,云雨荒台岂梦思。
月亦池中物,清宵钓几回。银蟾愁中饵,跳上画桥来。
高楼眺平楚,江树何沈沈。茅屋互鳞比,烟霭一以深。
青骢识归路,黄鹂弄好音。朅来写怀抱,举目悲登临。
蘅芜渺天末,桃李乱云浔。韶华易逝羽,奄忽不可寻。
俯仰感今昔,悠悠千古心。回首妆台畔,花落罥瑶琴。