朔胡乘月寇边城,军书插羽刺中京。天子金坛拜飞将,
单于玉塞振佳兵。骑射先鸣推任侠,龙韬决胜伫时英。
闻有河湟客,愔愔理帷帟。常山启霸图,汜水先天策,
衔珠浴铁向桑干,衅旗膏剑指乌丸。鸣鸡已报关山晓,
来雁遥传沙塞寒。直为甘心从苦节,陇头流水鸣呜咽。
边树萧萧不觉春,天山漠漠长飞雪。鱼丽阵接塞云平,
雁翼营通海月明。始看晋幕飞鹅入,旋闻齐垒啼乌声。
自从一戍燕支山,春光几度晋阳关。金河未转青丝骑,
玉箸应啼红粉颜。鸿归燕相续,池边芳草绿。
已见氛清细柳营,莫更春歌落梅曲。烽沉灶减静边亭,
海晏山空肃已宁。行望凤京旋凯捷,重来麟阁画丹青。
万里居延百战城,胡沙落日暮风生。将军没后勋劳薄,空博匈奴畏姓名。
岁寒编竹阁,蜗缩度穷年。
日暴南窗纸,风垂北户帘。
鈩深全火气,铛小聚茶烟。
为索梅花笑,微醺步矮檐。
平生最好月,况此秋夜阑。
长风送荡漾,浩露况团团。
仰头视虚空,光彩如可餐。
星辰敛芒角,河汉收波澜。
更无微云翳,挂此白玉盘。
六合静皎皎,万木凉珊珊。
为尔废昏卧,裴回更漏残。
更登高处坐,历历见湖山。
爽气集冰雪,清心生羽翰。
便欲御泠然,因之游广寒。
一临天池水,沐浴随飞仙。
望入青峦驿外楼,风烟迷目使人愁。嗟谁杳杳云中鹤,愧尔翩翩江上鸥。
斗酒笙歌聊说剑,宦情天地只虚舟。汀兰岸芷犹相待,逝水无声尽日流。
黄鹤楼头鹤不归,隔江云气挟山飞。盘空急雨垂天下,入望长帆到岸稀。
水鸟带烟投别树,风豚吹浪撼危矶。道人移榻西窗近,爱听江声接卧帏。
江风朝暮半晴阴,绀宇飞甍接翠岑。
手摘匏瓜曾未遍,身从鸥鹭得相寻。
各年舞袖云崖冷,几度桃花春水深。
犹有门前旧诗句,松风万壑老龙吟。
天台仙籍上,又见姓刘人。入幕红莲晓,趋庭彩服春。
鱼多知海熟,药少觉山贫。太守乡儒丈,何妨婉画频。
冈峦一带明残阳,林花掩映春风香。笋舆得得忘路长,九峰遥障波汪洋。
陈山屼峍临中央,振衣直上登高冈。海天渺渺云水黄,陡然突起涛头狂。
海风吹水势莫当,凭空壁立千丈强。冯夷击鼓角龙翔,银楼十二随飞扬。
仰观俯瞩何茫茫,须臾捧出玻璃光。白波万顷摇扶桑,蜃楼鲛室争辉煌。
潮平忽见遥山苍,数峰若与船低昂。吁嗟乎!潮汐往来那可测,安得假我凌风翼,飞向瀛洲问消息。
尝闻仙人渡海术,授以尺杖如飞龙。
凭虚闭目不敢瞬,波涛汹涌喧天风。
兹岩山窟飞海岸,进扫一涧声何雄。
瞑行千步水入耳,明探万壑云生胸。
嵚崖滴乳芝玉脆,剜穴喷泉水莲腮红。
神仙缥缈在何许,心平意定天为通。
此行况复匪游戏,出门借问春耕农。