长河风急波浪恶,青天昼黄尘漠漠,瓠
念昔幽居久,幽怀剧岁残。
茅亭因雪过,沙渚与鸥寒。
暂喜凉尘息,将愁秦树单。
六花如结子,孤客鬓边看。
弟兄天性本同符,远涉能无一恸乎?浮世有身真大患,回车无日始穷途。
秋巢不宿乌衣燕,夜屋偏怜白项乌。切莫临风挥老泪,血痕能染紫荆枯。
斯文天与乐馀年,中有黄金取酒钱。绛老又添新甲子,王家惟守旧青毡。
将春梅蕊茱萸小,透雪萱芽翡翠鲜。宾客到门无别话,履端相庆画堂前。
孤雁声嚘嚘,忧如司马牛。
君不见煮豆燃豆萁,斯人者斗米尺布渠岂羞。
知有鹡鴒在原不,知有棠棣之华不。
山姬二八来我家,鬓有青云脸有霞。身上曾无片罗绮,空令颜色娇如花。
竹间蓬户未尝厌,宝镜蛾眉时自誇。向平若觅仙丘去,载尔青山黄鹿车。
初谓雕梁贵,何知绿岸多。兽如希兔穴,虫似学蜂窝。
托殿趋繁丽,依筵爱绮罗。莫因金屋处,忘尔拂沙河。
卿云结华氛,川岳降灵才。总岁翔文圃,玉版靡不开。
绵络研群典,稡拾多所裁。怀此游夏珍,龙息于丘莱。
凤凰有奇音,时乎不我来。日月迅西流,苞羽安无摧。
竹花食东海,岑寂岂尔怀。扶摇从南飞,敛彩丹丘隈。
沉耀同归尽,尼蹠皆已灰。所羡在删述,驾与往哲陪。
敷辞振扬马,万代长昭回。
忽忽光阴转,骎骎华发添。迹陈三可叹,心赏四难兼。
黄金蔌蔌满垂杨,尚有春寒到画堂。
酒力渐销歌扇怯,入帘飞雪带梅香。