春愁茫茫塞天地,我行未到愁先至。
满眼如云忽复生,寻人似疟何由避。
客来劝我飞觥筹,我笑谓客君罢休。
醉自醉倒愁自愁,愁与酒如风马牛。
天宝胡兵陷两京,北庭安西无汉营。
五百年间置不问,圣主下诏初亲征。
熊罴百万从銮驾,故地不劳传檄下。
筑城绝塞进新图,排仗行宫宣大赦。
冈峦极目汉山川,文书初用淳熙年。
驾前六军错锦锈,秋风鼓角声满天。
苜蓿峰前尽亭障,平安火在交河上。
凉州女儿满高楼,梳头已学京都样。
老子舞时不须拍,梅花乱插乌巾香。
樽(zūn)前作剧莫相笑,我死诸君思此狂。
我起舞时狂态尽显,不依节拍、把梅花随意的插在头巾之上。
在酒杯前的种种表现大家不要笑,等到我死了你们就会想念我活着时候的狂态了。
舞时不须拍:不依节拍胡乱跳舞。作剧:嬉戏。乌巾:乌角巾,一种黑色的帽子。
樽:酒杯。
藜藿盘中忽眼明,骈头脱襁白玉婴。
极知耿介种性别,苦节乃与生俱生。
我见魏徵殊媚妩,约束儿童勿多取。
人才自古要养成,放使干霄战风雨。
昔忝襄邓节,于今十四年。清才岂我下,黄绶属城偏。
七略元刘向,诸生仰郑虔。扶藜过五垄,探蠡酌甘泉。
井自心源出,亭因览秀传。祗愁花蜡烛,不暖青寒毡。
玉门关外草芊芊,碛里沙黄上接天。固捍将军频按塞,车师校尉复留田。
自是书生无燕颔,年年金印妒龙泉。
瓜芋村边一亩宫,闭门不复问穷通。
生羞奏技伶人里,死怕标名狎客中。
讲学有谁明太极,吟诗无路和薰风。
身今老矣空追悔,但祝吾儿勿似翁。
先儒绪业有师承,非谓闻风便服膺。
康节易传于隐者,濂溪学得自高僧。
众宗虚誉相贤圣,独守遗编当友朋。
门掩荒村人扫迹,空钞小字对孤灯。
十口同离北,今成独雁飞。饥锄荒寺菜,贫著陷蕃衣。
甲第歌钟沸,沙场探骑稀。老身闽地死,不见翠銮归。
读遍元诗与白诗,一生少傅重微之。
再三不晓渠何意,半是交情半是私。