故族推严父,名乡得大宾。桑麻三世业,花鸟一江春。
老健何烦杖,安居不问津。神仙元有种,子晋是何人。
眉半敛。春红已全褪,旧愁还欠。画中瘦影,羞人难闪。
新病三分未醒,淡胭脂、空费轻染。凉生夜,月华如洗,素娥无玷。
翠袖啼痕堪验。海棠边、曾沾万点。怪近来,寻常梳裹,酸咸都厌。
粉汗凝香,蘸碧水、罗帕时揩冰簟。有谁念。原是花神暂贬。
依依花下酒,忽复泣沾巾。久客怀乡土,将归恋故人。
雪霜千里道,贫贱一生身。此去黄河岸,愁看旧钓纶。
清晓离家去路遥,绝怜寒景太萧条。
松深渐觉风声紧,云坳还知雪意销。
沙嘴客担鱼种卖,山头人拾树枝烧。
梅华多处谁家酒,斜舞青帘隔小桥。
浅画香膏(gāo)拂紫绵。牡丹花重翠云偏。手挼(ruó)梅子并郎肩。
病起心情终是怯,困来模样不禁怜。旋移针线小窗前。
浅画黛眉,轻抹胭脂,轻拂过那紫色首饰锦盒又回想起那往日时光回想往日,那戴在发间的牡丹花重的快要把发髻压偏。捻梅浅尝,与你肩并肩同行。
大病初愈心情总是郁闷难解,身体疲乏无力,精神困顿无法出门。只能移步在小窗下慢慢的做着针线。
香膏:芳香的脂膏。翠云:形容妇女头髮乌黑浓密。挼:同“挪”揉搓。
病起:病愈。不禁:抑制不住,不由自主。旋移:缓缓。
江皋朔风起天末,落叶街南积盈尺。此时客子正卧寒,村头沽酒相邀欢。
持杯欲饮不遽饮,剪烛西窗有余影。忆昔五年来南州,望远日日登危楼。
双峰翠角最清绝,远岫绾髻湖光流。江山乱后还姣好,碑碣仆地青苔浮。
因思长卿不可作,祇有怀古城南头。白云朝来暮还宿,此间幽隐真沧洲。
清音堂高下临渚,水声飒飒鸣寒杵。斋头千尺琅玕鸣,树杪十丈蛟虬舞。
羁客兴酣每快意,诗成落笔走风雨。夜半江城闻雁声,寄书今夜由南浦。
浮云卷尽看朣胧,直出沧溟上碧空。盈手水光寒不湿,流天素彩静无风。酒花荡漾金尊里,棹影飘飖玉浪中。川路正长难可越,美人千里思何穷。
伏读改元诏,仍观拜相麻。
竞传新政事,方见好官家。
雪作丰年瑞,梅开近腊花。
路逢江上客,立马问京华。
棐几熏炉百衲琴,绿阴门巷昼沈沈。春来小苑无人扫,花落窗前一寸深。
宅畔池台景自幽,御风更作赤松游。岚光浓丽经梅雨,天气凄清正麦秋。
插稻农夫晨赤脚,缫丝蚕妇昼蓬头。閒身免赴公家急,饱食无心为汝谋。