尔是天泉种,来分水署芳。春花不竞艳,秋影自含香。
叶以凝珠洁,条堪揽翠长。行歌临卫浦,言采忆吴乡。
欢赏从倾盖,幽怀学制裳。将无托梅萼,同此照何郎。
绿树低昂不自持,河桥风雨弄春丝。
残黄浅约眉双歛,欲舞先夸手小垂。
快马折鞭催远道,落梅横笛共余悲。
长亭送客兼迎雨,费尽春条赠别离。
小桥风定绿烟垂,几送行人此别离。
蹀躞玉骢嘶草去,啼莺寂萤雨千丝。
平居相值晚,况复道涂留。
今我思挥麈,逢君为舣舟。
人情方慕贵,吾道合归休。
吏责真难塞,聊为泮水游。
十年江海别常轻,岂料今随寡嫂行。
心折向谁论宿昔,魂来空复梦平生。
音容想像犹如昨,岁月萧条忽已更。
知汝此悲还似我,欲为西望涕先横。
四山翛翛映赤日,田背坼如龟兆出。
湖阴先生坐草室,看踏沟车望秋实。
雷蟠电掣云滔滔,夜半载雨输亭皋。
旱禾秀发埋牛尻,豆死更苏肥荚毛。
倒持龙骨挂屋敖,买酒浇客追前劳。
三年五谷贱如水,今见西成复如此。
元丰圣人与天通,千秋万岁与此同。
先生在野故不穷,击壤至老歌元丰。
朝阳下屋角,白露收莓苔。苍黥知我至,钩帘唤风回。
破晓中庭花,时傍修竹开。事简吏亦暇,日高官未来。
取我囊中诗,炷香拂轻埃。所恨诸公间,疲驽愧非才。
敲茶惊午梦,共瀹风前杯。支颐坐昼寂,细影移高槐。
斯须各回鞭,跨鞍尚徘徊。虽非大三昧,亦号小蓬莱。
永丰坊里旧腰支,曾见青青初种时。
看尽道边离别恨,争教风絮不狂飞。
一送离人折一枝。长条折尽短条衰。飞花自是浮萍草,莫向尊前怨别离。
门前杨柳欲藏鸦。可恨萧郎不在家。妾有蛾眉如柳叶,郎今踪迹似杨花。