白云飞出山,怒擘苍峡裂。幽谷湿晴云,绝壁洒飞雪。
万折入沧海,龙宫水晶阙。簸扬弄珠人,冰帘挂寒月。
秋江渺(miǎo)渺芙蓉芳,秋江女儿将断肠。
绛(jiàng)袍春浅护云暖,翠袖日暮迎风凉。
鲤鱼吹浪江波白,霜落洞庭飞木叶。
荡舟何处采莲人,爱惜芙蓉好颜色。
秋江无边无际荷花正芬芳,秋江的女儿们想你想断肠。
春天刚到红色袍带云护暖,夕阳西沉翠绿袖口迎风凉。
鲤鱼风吹动江中白浪,秋霜降落洞庭满地飞木叶。
采莲人要荡舟到何处,你要爱惜荷花的好颜色。
兼善:即泰不华,字兼善,十八岁中右榜状元,曾任江南行台监察御史、中台御史,以敢于直谏闻名于朝。秋江渺渺:秋天的江面浩大无边,看不到尽头。芙蓉芳:荷花散发芳香。断肠:形容极度的思念棚悲痛。即秋霜将至,荚蓉凋零,采莲女们无比怜惜。喻对贤良受挫而深表同情。
绛袍:即绛纱袍,古代常用着朝服。翠袖:绿色的长袖,即女人所穿。
鲤鱼:即鲤鱼风,通常称九月风或秋风。霜落:喻黑暗的社会邪恶势力。洞庭:即洞庭湖。
山势如龙去复回,闲云野望护重台。
离宫夜有月高下,辇(niǎn)路日无人往来。
春色不随亡国尽,野花只作旧时开。
断碑衰草荒烟里,风雨年年上绿苔。
山形如同盘龙绕去又绕回,闲云野景簇拥高耸的凌歊台。
夜来明月照着离宫高高下下,帝王走过的车道白天也无人往来。
春天的景色不会随同亡国消逝,山花依然像当年一样绽开。
断碑埋没在茫茫的荒草里,年年风吹雨淋又长新绿苔。
离宫:皇帝正宫以外临时居住的宫室。辇路:即帝王车驾所经过的路。辇,本是人推挽的车,秦汉后特指君后所乘的车。如帝辇、凤辇等。
罨画楼台著色山,雨馀濯锦未全乾。游船醉眼迷歌舞,不似閒人静处看。
连日春寒不上楼,画屏斜掩梦悠悠。梅花吹尽成香雪,帘外东风未肯休。
九曲栏干六曲屏,翠窗罗薄护寒轻。空堂燕子归期误,分付梨花管月明。
社公雨过稻花香,过了中秋早晚凉。正是故园新酒熟,橙脐微绿蟹脐黄。
绿老兰苕笋满林,一帘轻梦昼愔愔。东风已捲春归去,空误杨花扰乱寻。
浩浩门外尘,今古无二岐。车痕遍九陌,得丧何已时。
商飙动地来,万叶辞故枝。游子感摇落,忽起流年悲。
玄发日以槁,素衣日以缁。天衢九万里,加以刚风吹。
岁月不我私,壮志安可期。激昂赋七启,清壮歌五噫。
采采秋原花,对酒聊自怡。佳人隔明河,相望长相思。
柘叶烟浓乍起蚕,楝花风冷已闻鹃。病来应被垂杨笑,三月春衣未褪绵。