薤叶葱根两不差,重蕤风味独清嘉。
薄揉肪玉围金钿,浅染鹅黄剩素纱。
台琖元非千叶种,丰容要是小莲花。
向来山谷相看日,知是他家是当家。
十八新娘八十郎,苍苍白发对红妆。
鸳鸯被里成双夜,一树梨花压海棠。
雪里餐毡(zhān)例姓苏,使君载酒为回车。天寒酒色转头无。
荐士已闻飞鹗(è)表,报恩应不用蛇珠。醉中还许揽桓须。
身居异地,艰难困苦,雪里餐毡按道理都是姓苏的人,可幸的是太守徐君猷驾着载满美酒的车马前来照顾我,大寒天里脸上的醉容转头之间就消散了。
酒宴上还听说朋友已把我向朝廷推荐,如此恩德我无以为报,可惜生活困顿,我作为主人却没有佳肴来招待挚友,在沉醉之中面带愧容。
餐毡:后因以“餐毡”谓身居异地,茹苦含辛,而心向朝廷。例姓苏:例,按规定的,照成规进行的。此处苏轼将自己与苏武作对比。使君:此处指徐君猷。回车:回转其车。
荐士:推荐有才德的人。鹗表:推荐人才的表章。蛇珠:蛇吐之珠。谓贱物。揽桓须:晋谢安功名盛极时,遭到构陷,见疑于晋孝武帝。
病思羁怀少豫忻,暮年犹幸友多闻。
千枝管秃因稽古,一啜芹甘欲献君。
明主何曾轻朴学,后儒大率读今文。
藏山俟圣吾侪事,何秘时人好子云。
炎绍诸贤虑未精,今追遗恨尚难平。
区区王谢营南渡,草草江徐议北征。
往日中丞甘结好,暮年都督始知兵。
可怜白发宗留守,力请銮舆幸旧京。
汶岭垂坚霰,淇澳挺修筠。讵若君子风,奕世鲜淄磷。
伊昔中兴初,尚书司国钧。在公慕羔羊,操宪抑奔鹑。
及乎悬车日,不复朱其轮。微言揭楣端,抗志薄商旻。
翛然湘江色,宁染京洛尘。太仆称象贤,在坰歌未伸。
三径循夙资,百石非所欣。安节承上道,素履率初真。
拂拭登君堂,頫仰愧其人。孙叔请瘠邱,千秋能食贫。
嗟嗟黍离叹,榱栋尚维新。
为裘旧识名家子,制锦俱推大国工。十载簿书秦主计,九秋旌节汉扶风。
裴公湖上呼青雀,诸葛营头度画熊。但使卧思清净理,何烦问道礼崆峒。
上客停轮筐,小妇罢流黄。小妇出肃客,呼水进酒浆。
问客何方来,客亦不肯言。但睹双荔枝,朱实自殷斓。
谢客忽唯昔,荔枝生南海。欲因求欢耗,车马去不待。
炎洲翡翠鸟,双双互相乐。宁知鸿雁若,飞不度湘岳。
地主能延客,天妃亦让宫。广陂偏受月,积水自成风。
感旧深杯后,忧时细语中。黑头勋业在,慎莫问藏弓。
不谓吹篪侣,弥甘在涧穷。浊醪玄夜隔,高枕白云同。
处士逃何点,通家识孔融。祗应池草助,内史句逾工。