西狩知何获,惊嗟遍国人。自怜方叹凤,何事又逢麟。
伊昔追戎地,于今较猎频。三家如此僣,一角岂为珍。
笔绝真伤鲁,书成已系秦。同时多虎辈,谁信兽能仁。
势从千里奔,直入江中断。岚横秋塞雄,地束惊流满。
绝岸临西野,旷然尘事遥。清川下逦迤,茅栋上岧峣.
玩月爱佳夕,望山属清朝。俯砌视归翼,开襟纳远飙。
等陶辞小秩,效朱方负樵。闲游忽无累,心迹随景超。
明世重才彦,雨露降丹霄。群公正云集,独予忻寂寥。
闲门荫堤柳,秋渠含夕清。微风送荷气,坐客散尘缨。
守默共无吝,抱冲俱寡营。良时颇高会,琴酌共开情。
明从何处去,暗从何处来。但觉年年老,半是此中催。
缄书曾忆浣溪头,锦水西风候雁秋。地胜蚕丛开国远,山空象魍畏人啾。
文翁学在风流迈,司马台荒气谊浮。此日相逢重携手,玉河残涨晚悠悠。
妍彼湖上峰,白云濩其端。好风忽相逐,暂往辄来还。
达士美幽荫,逝将此盘桓。时耕亦以读,得趣仍忘餐。
日月自相促,山中有馀閒。仰盻出林翮,遐哉不可攀。
何如一觞酒,坐对白云酣。
长安毒热何苦难,大叫发彺频倚栏。两手舒徐缓不支,两脚□木仍疼酸。
火轮当街日正午,窜身欲避无处所。仰瞻松柏皆垂头,回望菑畬半燋土。
束带更趍幕府辰,归来驴背尘满巾。寸肠可截那更知,慰藉翻惭贤主人。
有时对食不得噎,朝妨蝇蚋莫足蝎。前者被螫左中指,谈虎至今心尚热。
鹪鹩一枝愿巳越,鹍鹏九万固不屑。百千赋分有大小,身外之名何足说。
与君相对且衔杯,扫除大厦当奇才。须臾就醉我亦睡,听我鼻息如吼雷。
凤来晴雪亚琼枝,庾岭浈江处处奇。别路暖回骢马客,行囊清照铁峰诗。
齐人作式宾师远,鲁国登坛弟子谁。明日天涯重翘首,五云犹忆盖倾时。
毳帽貂裘素绮裳,明时远致御封香。朝端使者传天语,海上神君见火光。
万弩射潮非计策,三山湛影漫文章。灵来细祝忧勤念,不是求仙汉武皇。