故人溪上有渔舟,竿倚风蘋夜不收。
欲寄一函聊问讯,洪乔宁作置书邮。
丞相南征定有无,幕中谁是骋良图。
遥知贼胆纵横破,绕帐生犀一万株。
陵阳佳地昔年游,谢朓青山李白楼。唯有日斜溪上思,酒旗风影落春流。
春庭晓景别,清露花逦(lǐ)迤(yǐ)。
黄蜂一过慵(yōng),夜夜栖香蕊(ruǐ)。
春天的庭院黎明过后,晶莹的露水趴在花上,花丛曲折连环。
黄蜂一飞过花朵就变得慵懒困倦,每夜都停留在芬芳的花蕊上。
逦迤:曲折连环貌。
慵:困倦,懒得动。
晓随归雁影联翩,来访仇池小有天。万籁虚徐杂钟磬,一源淳朴异山川。
云霾大壑真游远,风扫石楠佳句传。司命峰前徐孺子,几时风雪对床眠。
禅翁竟补栖禅处,兔角龟毛杖佛僧。久厌宗雷同保社,却凭章贡浊埃尘。
定携天上苍鹰爪,去接西江白业宾。大庾岭头梅正好,同风千里一枝春。
嫣然粉面郎,上马能据鞍。身非行秘书,亦复磨铅丹。
六籍火攻馀,渡河惑亥豕。毫端虽有神,颇能正朋字。
倦夜苦夜短,追凉卧前楹。清飙飒然至,滓秽开天经。
月在房心间,木末相将明。频年困粳稌,何足糁藜羹。
一饱吾可必,呼儿斟醁醽。酣歌几达曙,露下湿流萤。
籍甚洪崖孙,高寒欲无敌。徐郎聘君后,挺挺百夫特。
堂堂无双公,户外满屦迹。虎豹雄牙须,侪流甘辟易。
徐诗到平澹,反自穷艰极。周鼎无款识,赏音略岑寂。
阴何不支梧,少陵颇前席。洪语自奇崄,馀子伤剽贼。
大似樊绍述,文字各识职。二子辨饤饾,鄙夫与下客。
粢食荐铏羹,熊蹯杂象白。殿最付公议,吾言可以默。
朔风号木末,迫此岁时晏。驱车不停轨,客子老昏宦。
平生蒋诩径,求羊每娱玩。持觞送落日,抵掌河宿烂。
胡为向吴会,雅意访亲串。亲串者谁欤,昂昂金闺彦。
嘘枯由涵照,要津藉推挽。念子赴修涂,发轫在昧旦。
娟娟所娇儿,嶷嶷赴门限。闺人密缝裳,遐征苦多绽。
结束志千里,二事忘一眄。莫遣扊扅歌,愆期发长叹。