一从螳臂误当轮,赢得罗浮几度春。何事平分秋色好,却怜惜别月华新。
天涯一叶堪摇落,匣里双龙肯任尘。拚有半腔副知己,不须功业远图麟。
路人攀折半成荒,何似山中自在芳。可耐西风相料理,为谁消得许清香。
金丸手自摘,色味香三绝。从来天者全,风韵迥然别。
护霜云日霭晴空。锦围中。卷香风。弄玉乘鸾,人自蕊珠宫。天遣岁寒为伴侣,还待得,谪仙翁。
等闲随处是春功。笑相从。寸心同。不羡鱼轩,蝉冕共荣封。只爱阶庭兰玉秀,梅不老,对乔松。
小山初筑自天成。架危亭。与云平。面面梅花,兰槛十分清。唤得长淮春意满,香暗度,月微明。
数枝长忆傍岩扃。杖履轻。醉中行。笑问东风,何日是归程。只怕和羹消息近,天未许,遂幽情。
金尊莫倚青春健,龌龊浮生如走电。
琴瑟盘倾从世珠,黄泥局泻流年箭。
麻姑爪秃瞳子昏,东皇肉角生鱼鳞。
灵鳌柱骨半枯朽,骊龙德悔愁耕人。
周孔蓍龟久沦没,黄蒿谁认贤愚骨。
兔苑词才去不还,兰亭水石空明月。
姮娥弄箫香雨收,江滨迸瑟鱼龙愁。
灵芝九折楚莲醉,翾风一叹梁庭秋。
醁亚蛮觥奉君寿,玉山三献春红透。
银鸭金鹅言待谁,隋家岳渎皇家有。
珊瑚座上凌香云,凤炰龙炙猩猩唇。
芝兰此日不倾倒,南山白石皆贤人。
文康调笑麒麟起,一曲飞龙寿天地。
云里山已曙,舟中火初爇.绿浦待行桡,玄猿催落月。沿流信多美,况复秋风发。挂席借前期,晨鸡莫嘲哳。
无路青冥夺锦袍,耻随黄雀住蓬蒿。碧云梦后山风起,珠树诗成海月高。久滞鼎书求羽翼,未忘龙阙致波涛。闲来长得留侯癖,罗列楂梨校六韬。
杨柳非花树,依楼自觉春。枝边通粉色,叶里映红巾。
带日交帘影,因吹扫席尘。拂檐应有意,偏宜桃李人。
画舫茭中出,青山树上斜。
浪醒孤客酒,尘盍万人家。