驿舍何年构此亭,登高小坐有馀清。风翻翠竹来淇上,云绕前峰忆洛城。
瘴海羽书随雁过,晨门箫鼓放人行。民穷尚说频年旱,田里萧条久废耕。
短棹吴歌花满川,春帆愁断《蓼莪》篇。小溪蘋藻墦间祭,春雨桑麻墓下田。
黄壤有灵终异土,青山无树半荒阡。伤哉巴峡松楸路,狐兔苍寒六十年。
幕客崇酒觞,渠渠饯行舟。
先生蘸甲饮,不使涓滴留。
竺盏顾谓言,汝复能吟不。
尔不歌吾行,而俟吾言求。
沃尔满锺酒,畀尔笔力乃。
扶舆懵懵醉,梦化蝴蝶游。
夜分起展烛,落笔莼丝柔。
请歌先生行,真与人不侔。
前者亦云归,金抽囷载收。
今惟明月耳,舴艋轻浮浮。
视彼掊斂徒,推剥藂怨尤。
逮其去国日,竞欲瓦砾投。
此乃恋宽恩,说着涕泗流。
国用既云裕,民瘉亦去瘳。
而令分左符,远从牧山州。
投鼠戒忌器,矧我无是谋。
弹鸟或惊鸾,盍亦谨厥筹。
兹焉皆汩汩,去矣从休休。
伊惟小门生,莫计攀前辀。
尔溪桃花水,舟行愿悠悠。
行有赐还诏,伫立螭坳头。
枯梅一树半斜欹,绕匝行行欲咏诗。
忽觌季难遗墨在,西风吹泪满髯丝。
夜雪合三更,昆仑兵密渡。
常时喜慨谈,此夕若亲睹。
杯行数已长,谈辩气掀举。
微酣上篮舆,迢迢向归路。
出门林尽白,飞雪正零舞。
若寒嗟仆夫,鳖跛良窘步。
北内恶打头,灭烛失四顾。
平生功名心,每作艰危虑。
小试应危机,却舆自行去。
脚力幸未衰,乘之酒力怒。
踏雪如蹭云,了不见辛苦。
尚奚畏泥涂,宁恤双靴污。
仆失莫余追,瞥若付生羽。
骞腾甫登桥,健翎已逾兔。
还归坐中堂,长啸默不语。
丝鬓且勿生,未谓余不武。
夜雪向桑乾,立勋期晚暮。
凛凛金石心,捐躯事明主。
新沐试絺綌,凉生神骨清。
发疏逗风爽,半幅纱巾轻。
逍遥池上亭,绿阴取次行。
清和又重见,时序无留停。
丛委簿书间,那得散漫情。
乍此偷隙闲,云开月暂明。
故园松菊荒,蛛网罩南荣。
琴书知好在,奥窅谁为评。
我有神剑异人与,暗中往往精灵语。识者知从东海来,
来时一夜因风雨。长河临晓北斗残,秋水露背青螭寒。
昨夜大梁城下宿,不借eZ跌光颜看。刃边飒飒尘沙缺,
瘢痕半是蛟龙血。雷焕张华久已无,沉冤知向何人说。
我有爱弟都九江,一条直气今无双。青光好去莫惆怅,
必斩长鲸须少壮。
君诗如长剑,锋利不可当。寒光射眸子,劲气挟风霜。
我诗如短枪,所持唯一快。机发方寸间,命中百步外。
英雄用武须得时,时穷且复吟君诗。平生交旧半落寞,以诗御穷诗不辞。
春风三月吹琉璃,池塘隐隐闻鼓鼙。一波东走一波随,想见中原万马驰。
诗才甘让君,利器我所惜,常陈七星看渐赤。异时狭路与君逢,记取两贤岂相扼?
千年俎豆逢丁日,万国冠裳戒沐时。月白衣明心皎皎,风高气肃意夔夔。
太牢曾识汉庭礼,玉帛深思昭代仪。总为菁莪情转切,微才何以答君师。
琐窗风雨古今情,
梦绕云山十二层,
香销烛暗人初定。
酒醒时愁未醒,
三般儿挨不到天明。
划地罗帏静,
森地鸳被冷,
忽地心疼。