留鹤先生百夫特,未老悬车归故国。兴来草圣追钟王,醉后新诗迈元白。
况复堂前春意赊,紫荆灼灼开繁花。天恩汪洋殊未已,寿域浩荡仍无涯。
季夏尧蓂生七叶,先生岁已周花甲。常疑宿酒上苍颜,未许新霜点玄发。
年年此日寿筵开,满堂歌鼓喧如雷。门外宾朋集珠履,膝前孙子倾金罍。
季方薇垣久为客,目断乡山海天碧。幸因嵩祝上京华,得遂昼游话胸臆。
天台之山凌九天,临海之水涵百川。开山种秫酿海水,直蕲山水俱齐年。
才奉潘舆来,复奉潘舆去。来忆紫微花,去忆灵椿树。
来去肯辞劳,孝友夙所慕。雁声催早寒,关河秋色暮。
仗剑出都门,愁心关去住。秋风五两轻,扬帆入烟雾。
行行到乡山,亲旧欣相顾。称觞一乐堂,满堂春煦煦。
行看太史占,西江德星聚。
千嶂松风百嶂云,春山行遍此寻君。林园花尽逢人少,赖有莺声到处闻。
客集金闺彦,筵张绿水园。池阴夏荷满,日正午葵繁。
和曲均欢喜,摛词涉道言。欲还惜馀兴,更为坐前轩。
夜静讴声隔浦听,西岩孤绝障秋冥。扁舟独坐湖天阔,叠叠风漪淡淡星。
桂堂倾圮藕池枯,旧径新移路转迂。射圃春风谁走马,歌台夜月自啼乌。
看花尚有閒人到,索酒今无醉客呼。多少侯家尽消废,如何来此独踟蹰。
山路本无雨,雾滃露点湿。
脚滑几欲缩,举步真如絷。
剉过万千山,云磴莫计级。
更多仙泉甘,潭深绝绠汲。
力疲骨节酸,远眺空伫立。
旷怀无与言,付与诗收拾。
秋清道院空,更筹受风掩。
二更看斜河,湿却万星点。
空庭断履迹,江色摇篱门。
夕阳雨忽收,晴意回乾坤。
水零鸥鹭光,烟淡芦苇痕。
远客此栖迟,敢昧元造恩。
青衫避骨癯,白发笑镜昏。
向来期婴鳞,今委荒池村。
眼枯莫制泪,梦破多惊魂。
读书不得力,乃如泛萍根。
出门且散步,殊觉身可尊。
时卷亦时舍,天定理自存。
难忘怀土思,百年徒声吞。
徘徊月魄吐,呼灯倒清樽。
过午浮阴掩石台,疾风掠草散狂埃。
江豚吹皱空江浪,远见淮云卷雨来。