春渚曾先雁北征,旅途归翼早长鸣。书来塞上逢霜信,客在天涯对月明。
长俟河清怜赵壹,漫嗟兰馥怨张衡。飞飞预说来时道,雪压关山十日程。
深夜沈沈尊酒。酒醒客衾寒透。城角挟霜飞,吹得月如清昼。僝僽。僝僽。比著梅花谁瘦。
生平食字饱,渴饮松煤汁。共压强韵诗,思苦笔未湿。
纷如舟竞渡,红锦志先得。胜事出危险,好语生迫急。
每爱孟东野,铜斗夸射鸭。虽无壮士怀,幽韵写蒙幂。
飞情高鸟堕,洗恨游鲂赤。不独吟者劳,闻歌已头白。
伊余亦何事,肩耸发去帻。胡不日中眠,强效寒虫泣。
灵均去我久,风雅道渐缺。我欲拜低头,谁是词坛客。
何当唤韩孟,去作城南集。
榴娇乍赪颊,柳暗初流汁。湖南去饭牛,饭饱牛耳湿。
炎景困腾腾,嘉宾来得得。同欣节物换,再叹流光急。
艾叶巧成虎,沉香微吐鸭。开轩去屏障,独许庭花幂。
越酒苦醲酽,盏落珊瑚赤。家传苏氏方,颇类吴中白。
岂徒侧君弁,欢赏行堕帻。连槽泻春溜,几夜糟床泣。
瓶罍幸未耻,杯勺岂愁缺。主人不自谋,酝美真为客。
莫厌园蔬贫,明朝肯来集。
吾闻嵇阮俦,颓然嗜米汁。呼酒如救焚,五斗未曾湿。
清言多妙理,往往酣中得。不知三闾公,沉湘有底急。
有如云间鹄,而视池中鸭。覆载岂不宏,愁人眼空幂。
园芳延令节,安石榴花赤。秫米煮菰青,菖蒲兼酒白。
酒为濡吾唇,花以华我帻。行从渔父歌,一吊孤累泣。
醒魂老更苦,浇酒箴其缺。今日良宴会,坐有千里客。
愿客醉勿醒,醒后忧来集。
学道如痴狗,衔枯苦求汁。
悟道如涸鱼,登陆徒呴湿。
空虚无片段,岂要论失得。
迹往电犹迟,锋驰箭非急。
多言只自困,喧呶乱鹅鸭。
夸足走踆踆,劳睛花幂幂。
吾师无寸铁,应敌双拳赤。
摩垒大鼓幢,摧邪老韩白。
而予本幻士,枯木冒冠帻。
蚓有无肠歌,鹃有无情泣。
虽然共居诸,且不受盈缺。
从师莽浪游,非主亦非客。
眼前旷劫事,一会灵山集。
道是深林种,还怜出谷香。
不因风力紧,何以度潇湘。
逢着平乐儿,论交鞍马前。
与酤一斗酒,恰用十千钱。
后余在关内,作事多迍邅。
何肯相救援,徒闻《宝剑篇》。
翰苑同年少一人,城东出祖倍伤神。高才虽不登枢要,清望端能动缙绅。
西徼归来缘有命,南州谪去果何因。嗟余久负容台禄,拟向林泉老此身。
日暮游西园。
冀写忧思情。
曲池扬素波。
列树敷丹荣。
上有特栖鸟。
怀春向我鸣。
褰袵欲从之。
路险不得征。
徘徊不能去。
伫立望尔形。
风飚扬尘起。
白日忽已冥。
回身入空房。
托梦通精诚。
人欲天不违。
何惧不合幷。