望天涯、涕泪纵横。牵一缕幽情。挂一缕幽情。你久无消息分明。
问一日归程。滞一日归程。阻关山,传斥堠,早一阵心惊。
晚一阵心惊。待春来,又春去,听一啭流莺。怨一啭流莺。
夜悄悄、人静无声。过一度寒更。怕一度寒更。
九月过姑苏,江头霜草枯。
西风吹叶尽,愁杀夜栖乌。
栖乌月明里,霜重惊还起。
无处托安巢,哑哑渡江水。
江波浅复深,东去无还心。
《白苎》吴宫曲,能成哀怨音。
只言欢乐长相保,青春几时秋又老。
可怜西子断肠花,不及虞姬美人草。
舞罢垂杨金缕衣,椒房绛烛明星稀。
越骑争驰海山动,吴歌尚绕梁尘飞。
梁尘飞飞《白苎》哀,乌啼夜半阊门开。
鸱夷浮江麋鹿来,月明犹照姑苏台。
自君之出矣自君之出矣,无处托鳞音。
思君如昼烛,泪尽不明心。
十二金钗对对铺,三千粉黛腻如酥。
君王莫道六宫丑,一个西施已坏吴。
黄道天清拥珮珂,东南王气秣陵多。江吞彭蠡来三蜀,地接昆仑带九河。凤阙晓霞红散绮,龙池春水绿生波。华夷混一归真主,端拱无为乐太和。
题诗西过襄王墓,记得巴山寺里钟。梦阻细腰思窈窕,水生多叶怨芙蓉。
虚无环佩行阴洞,髣髴精灵下碧峰。重到荆州忆王粲,乱山侵草马头东。
苎萝山下如花女,占得姑苏台上春。
一笑不能忘敌国,五湖何处有功臣。
万乘凄凉蜀路归,眼前朱翠与心违。
重华不是风流主,湘水犹传泣二妃。
苧萝山下如花女,占得姑苏台上春。一笑不能忘敌国,五湖何处有功臣。
缅想封唐处,实惟建国初。俯察伊晋野,仰观乃参虚。
井邑龙斯跃,城池凤翔馀。林塘犹沛泽,台榭宛旧居。
运革祚中否,时迁命兹符。顾循承丕构,怵惕多忧虞。
尚恐威不逮,复虑化未孚。岂徒劳辙迹,所期训戎车。
习俗问黎人,亲巡慰里闾。永言念成功,颂德临康衢。
长怀经纶日,叹息履庭隅。艰难安可忘,欲去良踟蹰。
腻茧裁邛部,苍崖映越溪。
展时云冉冉,呵久露凄凄。
平滑逾鹅素,精钢类褭蹄。
轻于汉宫縠,碧似夏王圭。
钿轴聊闲卷,银鉤且醉题。
即时封密诏,别有武都泥。