独自上孤舟,通宵浪打头。
天风随断柳,江月值新秋。
忽忽忘年老,忙忙泛夕流。
此生成底事,谁不遗吾休。
平生湖海独元龙,门作丹梯倚太空。
还我蛾眉千顷月,借渠羊角一帆风。
文随脚迹机难活,学到源头理自通。
何代不生田表圣,诸君切在敏前功。
善应物无外,全身在帝乡。不妨横点首,平等印诸方。
风回云起,霞飞雾隐神游地。艳阳天,骋骢马,长安遍看桃李。
弹指。又树色茏苁,墟烟晻蔼曙光里。渺尘境、行行渐远,杜衡香扑襟袂。
迤逦。
千山拥黛,万壑鸣湍相继。算汎汎鸥闲,毵毵鹤老,有时曾至。
何计。趁花晨月夕,前村桑落买春醉。百虑澹、东轩乍醒,俨羲皇世。
忧患二毛侵,目睫亦毵毵。
篇什弃置久,遑暇阅龙龛。
吴侯主诗盟,欲从靳如骖。
古风风格老,叙事若绮谈。
宦情既淡薄,世故应饮谙。
置驿复郑庄,好奇过岑参。
优游聊卒岁,俯仰自无惭。
近取忘年友,得一乃分三,
梁向竞爽姿。迈也恐不堪,
辄持水中蒲,拟并浦上柟,
诸公不鄙夷,细流纳江潭,
有酒必晚饮,分题许同探。
向子忽话别,寒霜万岭含。
千里足勿惮,一行心亦甘。
青冥定特达,高贤上所贪。
江头春色回,和气已醺酣。
伊郁思陶写,故人居巷南。
两桨春柔,重闉夕远,尊前几日惊鸿影。不道琼箫吹彻,悽感平生。
忍伶俜。杳杳蘅皋,茫茫桑海,碧城往事愁重省。问讯寒山,可有无限伤情。
作钟声。
换尽垂杨,只萦损、天涯丝鬓。那知倦后相如,春来苦恨青青。
楚腰擎。抵而今消黯,点检青衫红泪,夕阳衰草,满目江山,不见倾城。
筍舆向江行,十步四三曲。
日落天渐昏,栖止怜不夙。
有如丧家狗,望望共奔逐。
遥见洲渚边,凋杨失新绿。
一室小如舟,偶值酒新熟。
主翁面如鬼,行步苦彳亍。
延坐白木床,发问极羞缩。
百钱买一斗,聊诳先生腹。
执觞未及饮,所睹甚怪促。
昂昂舶上下,头缠布一幅。
两胫赤如染,俟食类饥鹄。
忽然来共席,迫我汗如沐。
弃酒出倚闾,远吸江上渌。
青山向我笑,不语意良足。
居常务标致,今此毋乃俗。
少时凶悍徒,几欲塞破屋。
喧嚣呈百伎,丑恶难具录。
生平见未曾,五藏为反覆。
瞠目久不语,情思殊隘蹙。
晚入一窝卧,槁秸纷不束。
瓦穿星似筛,壁坏风如镞。
水车贴四畔,转足碍轮轴。
解装暂一息,何异树下宿。
萧晨出门去,轩豁骋遐瞩。
远岭收片云,前汀落双鹜。
即景政自佳,抚怀欲成哭。
天地虽无私,人事有倚伏。
台观变坑阱,衽席为韔箙。
休嗟行路难,羊肠乃平陆。
笋舆向江行,十步四三曲。日落天渐昏,栖止怜不夙。
有如丧家狗,望望共奔逐。遥见洲渚边,凋杨失新绿。
一室小如舟,偶值酒新熟。主翁面如鬼,行步苦彳亍。
延坐白木床,发问极羞缩。百钱买一斗,聊诳先生腹。
执觞未及饮,所睹甚怪促。昂昂舶上下,头缠布一幅。
两胫赤如染,俟食类饥鹄。忽然来共席,迫我汗如沐。
弃酒出倚闾,远吸江上渌。青山向我笑,不语意良足。
居常务标致,今此毋乃俗。少时凶悍徒,几欲塞破屋。
喧嚣呈百伎,丑恶难具录。生平见未曾,五藏为反覆。
瞠目久不语,情思殊隘蹙。晚入一窝卧,槁秸纷不束。
瓦穿星似筛,壁坏风如镞。水车贴四畔,转足碍轮轴。
解装暂一息,何异树下宿。萧晨出门去,轩豁骋遐瞩。
远岭收片云,前汀落双鹜。即景政自佳,抚怀欲成哭。
天地虽无私,人事有倚伏。台观变坑阱,衽席为韔箙。
世事浇浮后,艰难向此生。人心不自足,公道为谁平。
德丧淳风尽,年荒蔓草盈。堪悲山下路,非只客中行。
求闲身未得,此日到京东。独在钟声外,相逢树色中。
谁言人渐老,所向意皆同。月上因留宿,移床对药丛。