圣主建皇极,垂衣统万邦。仁恩被蛮貊,奉贽皆来王。
麒麟昭上瑞,福鹿呈嘉祥。五采绚朝中,云霞焕天章。
狻猊超物类,马哈尤非常。双眸电光掣,两角三尺强。
驼鸡异鸾鹤,和鸣偕凤凰。慈乌钟粹质,玉羽明秋霜。
猿资欺雪白,驯狎誇神羊。瑶阶献天子,扑舞何跄跄。
重瞳屡回顾,喜色生春阳。盛世瑞骈集,□□□□□。
门掩青山白昼閒,野云时逐鹤飞还。幽人话到忘机处,尘事纷纷总不关。
诏许归田乐暮年,应知圣主重才贤。五朝恩宠谁能并,一代文风独擅专。
旧业剩栽陶令菊,图书满载米家船。春风送别长安道,多少衣冠集祖筵。
江云捲飞雨,凉意静书帷。两岸鸟归尽,孤舟客渡迟。
物情皆自适,人事每无悲。不惜买山早,黄金何可期。
茅屋厌卑湿,登楼思不群。天边春色早,窗外暮寒分。
把酒邀归鸟,捲帘惊宿云。直须借一榻,高卧避尘纷。
薜萝雨静覆深阶,村径阴成惬素怀。鸢敌高风疑不动,鸭分归路整相排。
抵愁得策将诗改,疗癖多方与俗谐。四五邻家农务早,时能送酒到山斋。
叹息复叹息,叹息长书空。杀贼五年无寸功,今者又送君从戎。
七星战袍衬金甲,三山尖帽飘猩红。牙旂晓发玉花骢,猛士双剑立西东。
爷娘妻子不用哭,上马更劝黄金钟。黄金钟,琥珀浓,豪气千尺摇晴虹。
明日军门揖主将,论军未可皆雷同。安成之寇容易攻,庐陵凋弊遗民穷。
自非奇谋决擒纵,烦费日久谁当供?君家伯仲尽少年,正好变化扳飞龙。
颇闻幕府多才雄,为我问信毋匆匆。我有大羽箭,不杀南飞鸿。
要如鲁仲连,系书射入聊城中。祇缘骨相不受封,不如扁舟归去长伴沧浪翁。
中岁爱春色,春居无所为。读书花落里,待客燕归时。
午梦炉烟过,晴云阁气知。新香与浮绿,寒煖递相移。
八月西湖水,送君随意游。潮来虹外雨,山自镜中秋。
香动逢莲舸,杨开见酒楼。犹闻小海唱,沉醉莫生愁。
山家隐邻舍,树底有柴门。望入竹林远,微闻鸡狗喧。
晚炊人出汲,野泊艇孤昏。此处无渔火,清溪才发源。