犯寒出行遇,值此岁云除。
刚风驾飚轮,送我游清都。
华阳第八天,仙圣之所居。
洞门劣容人,中宽如室庐。
横前大溪水,於焉限尘区。
其右万石林,错落空翠图。
茅庵著深秀,细路缘崎岖。
幽泉见客喜,颇亦类逃虚。
山深日易曛,捷径趋元符。
琳宫照金碧,天籁鸣笙竽。
侧睨白云峰,前瞻赤沙湖。
金坛耸百丈,阴沿通七途。
俯视人间世,扰扰真虫蛆。
蚤以凡陋质,忝分赤城符。
岂悟夙昔缘,复造神灵墟。
平生梦寐处,恍若登华胥。
归来拜绿章,足力尚有馀。
珍馆十六所,安能遍遨娱。
穷探恨不尽,大息仍踟躇。
不避风霜苦,自甘丘壑潜。
未禁沾额角,信好插梳尖。
春意已张本,寒威今解严。
殷勤留客意,尚许隔墙觇。
时世重因循,师何独苦辛。洁斋徒众散,刚直里闾嗔。
游艺能济物,旧交多雅人。云山虽好住,住久转劳神。
六军刚要罪杨妃,空使君王血泪垂。何事国忠诛死后,不将林甫更鞭尸。
影横窗,苔鬟翠羽,声声唤春晓。倦蜂频到。怜片蜡红簪,还弄疏照。
碎钿满地虬枝古,罗浮仙梦老。惹暮雪、沾香茸袖,黄昏飘冻草。
东风岭头恨开迟,孤蓬路、老鹤天寒霜缟。帘底月,依然见、翠眉痕小。
年时访、野桥细雨,空怅望、天涯春去了。怕起舞、一声飞玉,凭阑人又杳。
倚云栽,琼蕤坠粉,明霞艳成绮。锦娇天醉。偏煖霭辉迟,嫣破凝睇。
炫空浴日交珠佩,倾城人第几。正隔箔、恼春如火,香台沈梦里。
玉娥为谁斗新妆,狂蜂眼,错认胡天胡帝。窗外见,浑不似、旧红千子。
轻阴乞、紫丝步障,颠倒任、东风桃并李。但祗恐、韶光归海,蛮愁萦绛蕊。
锁江亭中一杯酒,坐看江云自奔走。涪翁去后七百年,尚爱新诗满人口。
我来戎州秋复春,却闭空斋卯还酉。逝将著屐访遗迹,偶厌褰裳涉清浏。
谁令突兀忽眼前,乐事今朝古无有。横江绝壁栖市阛,引策芳畦赴林薮。
筱聚莫莫掩蒙密,泉滴淙淙下幽黝。山前岭洞转谽岈,石上洼尊列窠臼。
惊开玉峡贯长风,兀立苍檐出重阜。行觞古意付流转,座客当时记谁某。
庙堂迁谪殊未厌,泉石风流良不朽。留题南渡各依稀,托迹西江何伧丑。
寓公宴坐本偶然,我辈登临差不负。归来小艇剪漪沦,回望幽亭恋楹枓。
山翁有约褰白云,更挈黄柑泛瑶斗。
铅山不作桐城逝,海内骚坛委寒灰。
龙蛰虎潜断吟啸,坐令蚯蚓鸣惊雷。
慈红先生颇好事,欲拓诗国疆土恢。
号召英豪执牛耳,大搜燕冀选龙媒。
走章驰檄遍都市,纷纷吟札如云来。
较量锱铢判殿最,岂有鱼目换珠胎!倾身爱才剧如命,酬字金帛布成堆。
达官贵人不好士,先生此举真豪哉!嗟余楚狂百无用,长安十载餐黄埃。
作确无钱柱自苦,乞米有帖长空回。
臣朔饥死殊儒饱,古来颠倒何足哀!偶然涂抹为新句,画眉深浅乖时裁。
鬟髻飘零有谁惜?锥刀角逐吁可略。
豚蹄果逐髯车祝,一笑取醉三百杯。
春夜西陵拜谒初,恍如前日候宫车。尧仁未拭苍生泪,舜孝何惭太史书。
寂寂云峰扶飨殿,娟娟月涧绕斋庐。如闻铁马常沾汗,凭藉威灵尚有馀。
城郭春阴合,看山眼独醒。雪分遥巘色,云出数峰青。
漫拟莲花界,堪称素锦屏。欲携双白鹤,一上望湖亭。