贫子语穷儿。
无钱可把撮。
耕自不得粟。
采彼北山葛。
箪瓢恒日在。
无用相呵喝。
但得身閒好读书,不妨贫病似相如。春花世事开仍落,秋雨人情密又疏。
窗外好山青入坐,门前细水绿穿渠。令人翻忆磻溪老,笑把长竿学钓鱼。
吾闻嵇阮俦,颓然嗜米汁。呼酒如救焚,五斗未曾湿。
清言多妙理,往往酣中得。不知三闾公,沉湘有底急。
有如云间鹄,而视池中鸭。覆载岂不宏,愁人眼空幂。
园芳延令节,安石榴花赤。秫米煮菰青,菖蒲兼酒白。
酒为濡吾唇,花以华我帻。行从渔父歌,一吊孤累泣。
醒魂老更苦,浇酒箴其缺。今日良宴会,坐有千里客。
愿客醉勿醒,醒后忧来集。
寒暄倏代序,日月递盈缺。黄鸟鸣北林,芳华恣欣悦。
暄飙荡愁心,轻霜变华发。南园桃李树,累累多结实。
嗟我兰蕙花,芳馨坐销歇。涉江复何慕,揽佩不忍结。
百草非不芳,庭树日萧瑟。感物增惋伤,沈忧转凄咽。
天汉浮槎讵可登,双丸跳荡此中腾。千帆疾下真如鸟,十月初寒未试冰。
觅渡声传樵径月,鸣镳目断猎围鹰。明朝更访夷门道,独向荒烟酹信陵。
淼淼洪涛络地长,迢迢帆影挂斜阳。堤回曲岸虹千仞,雁起圆沙字几行。
久矣鸿沟迷楚汉,漫从碣石问沧桑。平芜莽苍浮云合,知是当年百战场。
凤凰城上驻龙旂,瑞日含光耀紫微。淡荡蒲风初应节,氤氲花气半薰衣。
仗前新筑麒麟苑,云外遥开虎豹围。先看圣孙来试马,指麾兵阵合天机。
鸣箫伐鼓催飞鞚,列阵行云拥翠华。
竞挽雕弓如月满,尽摧杨柳向风斜。
因知上将皆猿臂,总道诸军胜虎牙。
莫羡天山曾献巧,射生今已静胡沙。
朝见芙蓉霜,暮闻梧桐雨。
纵有清夜月,秋光复几许。
宾鸿自北来,野泊未有主。
耿耿银河开,无人见牛女。
老至自悲秋,空阶听蛩语。
流萤照我床,余凉生白皦。
樽中酒不空,与君忘尔汝。
黄祗是祗,我其夙夜。
夤畏诚洁,匪遑宁舍。
礼以琮玉,荐厥茅藉。
念兹降康,胡宁克暇。