一峰中雄酋,两峰拱而立。崭然入云表,烟开翠鬟湿。
佳山如佳士,可望不可及。诗人觑天巧,妙处归眼力。
新营称华扁,收此一寸碧。婆娑在其下,缱绻与之习。
嗟哉尘土中,膏火日煎急。青层但坐对,皓首未暇识。
趋舍各有适,枘凿不相入。何当山上头,裴回瞰原隰。
两京多节物,三日最遨游。丽日风徐卷,香尘雨暂收。
红桃初下地,绿柳半垂沟。童子成春服,宫人罢射鞴。
禊堂通汉苑,解席绕秦楼。束皙言谈妙,张华史汉遒。
无亭不驻马,何浦不横舟。舞籥千门度,帷屏百道流。
金丸向鸟落,芳饵接鱼投。濯秽怜清浅,迎祥乐献酬。
灵刍陈欲弃,神药曝应休。谁念招魂节,翻为御魅囚。
朋从天外尽,心赏日南求。铜柱威丹徼,朱崖镇火陬。
炎蒸连晓夕,瘴疠满冬秋。西水何时贷,南方讵可留。
无人对炉酒,宁缓去乡忧。
仙人剪水银河边,仙风吹散花联翩。
明星撩乱入我眼,风紧一阵随天旋。
如今谁卧剡溪雪,如今谁访山阴船。
古人气韵不可见,晓来对此空悠然。
檐前未觉眼界豁,临眺忽忆楼居仙。
若为留得数玉树,六月绕屋生清妍。
浪漫人间压客尘,衡门长忆锁榆枌。
忘言拟尽轮人妙,陈迹慵寻史籀文。
万里功名心独冷,一廛耕凿力能勤。
旧游欲问南归趣,寂寞吾今过子云。
谭妙何须阅九旬,口吧吧地谩劳神。从来慧日无言说,笑倒口吧吧地人。
不去选官来选佛,有心作佛已非真。丈夫别有翀天志,肯学佗家不正因。
直舒千尺怒谽谺,高贴云根枕水涯。水竭欲飞仍小住,砰轰欲跨阿香车。
老子旧知已,江湖独尔思。
此行逢作者,送别若为辞。
风雨过春半,诗书滞海涯。
心心傥相印,亦足慰衰迟。
科名继世古来稀,高步何年下紫微。帝命几曾移重镇,
时清犹望领春闱。登朝旧友常思见,开幕贤人并望归。
今日得游风化地,却回沧海有光辉。
绮霞风月一番新,剩把余光烛近邻。
闻道落成开宴席,也容老子挹芳尘。