天与孤高花独新,世间草木信非伦。
影涵水月不受彩,气傲冰霜何待春。
冷淡自能驱俗客,风骚端合付幽人。
往来百匝阶除里,顿使心无一点尘。
欲问孤山讯,蹇驴行晓晴。
一枝篱外见,数点雪中明。
太洁难为友,群芳让作兄。
何如伴高隐,岂必尽调羹。
九疑山中得道女,春寒石上饮流霞。不知遗却玉条脱,独倚东风暮竹斜。
新岁芳梅树,繁花四面同。春风吹渐落,一夜几枝空。
少妇今如此,长城恨不穷。莫将辽海雪,来比后庭中。
似是梨花靠杏芽,又飞柳絮裹桃花。嵰山绀雪仙娥颊,玉座丹砂道士家。
岂为秾香非素质,故将冰蕊当铅华。广平心事浑如铁,作赋何妨妩媚奢。
大道将军宅,工徒不计年。粉先生本拓,村向主章迁。
辇石和云缩,丸泥比雪妍。垣防龙折篆,沙路骑萦弦。
晓色山题表,浓香水态嫣。花移铜甃日,树老石房烟。
响屟披廊筱,承珰络井莲。鹅屏文曲录,雀梠绮连绵。
金碧渲空立,莹丹入望鲜。南园务观记,西第季长笺。
忆昔安韦布,咨今肄简编。常怀忧世愤,远慕济时贤。
镜笑承蓉冷,经从缉柳诠。抡材台选骏,升讲席衔鳣。
风转神仙到,霄清仕路便。右曹登贾爽,早贵比任延。
晋令三台望,思公十渐篇。吟葩娴衮补,抽筴效绳愆。
疏下同朝读,㷭俄右海传。分符资卫瓘,推毂出镡坚。
古有长缨请,兹真秉钺虔。高冠乌集阙,威节马连钱。
岳色浮青幕,霜声泻白鋋。奉辞声有赫,转战气无前。
殇有汪踦慕,鸣争郭绰先。嘉占六日捷,猛气万雷颠。
即破东山斧,旋驰朔野鞯。两河资控带,千里动崇旃。
国偶混夷駾,墉坚宋翟鸢。钩梯初罢卫,笳鼓又临汧。
挟宠怀忘畏,论功赏渐专。价争谐北寺,师只莅中田。
苍鹘参军帽,黄骢从史轩。拔茅宁果汇,伏莽尽蒙全。
竟失鹯驱旨,须防兽困痊。城焚池亦及,邻苦壑难填。
枭格新持禁,蒲萄尽醉眠。告缗疲粟帛,计簿悉桑研。
府内财同乏,房中乐乍宣。风云增肮脏,烟月斗婵娟。
管氏三归使,楞严十种仙。高装金拥越,暖老玉售燕。
卖醉新林夜,嬉春细柳边。投壶闻齿粲,贴锦趁腰圆。
信有从军乐,畴挠大将权。蛊生甘蕴谷,鱼得遽遗筌。
作福无余地,群飞欲刺天。势将成炙手,色并傲齐肩。
得志甘忘国,矜情昧涉川。冠羊烦
闻说淮东形势地,三城万瓦夹江滨。小山赋后谁招隐,漂母祠前早闭门。
日月苦消行路客,篮舆长忆执经人。深秋木叶知多少,扫径相迟薜荔村。
真珠帘子卷东风,乍暖微寒二月中。犹记故园当此际,小桃含雨放新红。
虞君潇洒本天真,绝似梅花玉树春。调鼎声名知有在,可人风度更无伦。
冰霜凛凛能孤立,桃李纷纷总后尘。他日相思渺何许,巡檐一笑一情亲。
床头周易用心来,旧卷经年病不开。
到得初冬梦颜子,欠伸俄健起寻梅。