雪迷幽径月迷津。水南村。竹间门。惟有天寒,翠袖伴朝昏。玄圃移根来万里,空怨杀,楚江云。玉堂深处护仙真。怕京尘。染芳魂。一种清香,占断百花春。只恐东君偏爱惜,桃与李,却生嗔。
南乡子隔帘风动玉娉娉。见来曾。眼偏明。手拣芳枝,自插古铜瓶。六载乌台饥欲倒,犹为汝,未忘情。幽姿芳意正盈盈。可怜生。欲卿卿。更取青松为友竹为朋。今夜黄昏新月底,还却怕,太孤清。
丹青画出小亭台。巧安排。绝尘埃。二十年间,成此亦奇哉。借问主人凡几醉,直到老,不曾来。来莺去燕莫相猜。水平阶。迳生苔。倚遍阑干,堪爱也堪哀。柳外春风都不管,依旧遣,百花开。
去年雪里送君时。马迟迟。思依依。及至金陵,还却值君归。独抱此情谁与语,空三复,草堂诗。年来霜鬓欲成丝。惜睽离。喜追随。四海而今,浑有几相知。上到庐山高绝处,曾为我,一支颐。
闲中自合故人束。五湖居。二年余。郑重君家,远寄数封书。昨日相逢还忆不,只记得,旧清癯。留君无计住须臾。使归吴。重踌躇。曾挂风帆,三度过姑苏。为问台前双白鹭,烟景似,向来无。
黄金台下识行骖。著朝衫。宦情酣。不料维扬,留住老曹参。旧说长江千里外,今只在,小楼南。金焦倒影碧潭潭。送飞岚。要奇探。看取尊前,醉袖旋分柑。一曲高歌春未老,官里事,且休谈。
道途急急莫留骖。敝尘衫。困如酣。二载徐州,刚唤作髯参。长记秋风吹别酒,君向北,我来南。来时霜未落寒潭。正山岚。便平探。尝遍闽中新荔不论柑。留著归囊三百首,都直待,见君谈。
水国秋来少见晴,夕阳忽映小窗明。
西风飒飒林间叶,乍听犹疑是雨声。
方舟戏长水,湛(zhàn)澹(dàn)自浮沉。
弦歌发中流,悲响有馀(yú)音。
音声入君怀,凄怆伤人心。
心伤安所念,但愿恩情深。
愿为晨风鸟,双飞翔北林。
两船并排着在水上飘,水涌船动忽低又忽高。
船上响起阵阵弹唱声,悲哀的乐声久久不消。
歌声传到了你的身旁,凄恻痛怆叫你把泪掉。
你伤心时竟是在想谁?我很愿与你如漆似胶。
希望我们都变晨风鸟,双飞双宿在北林树梢。
方舟:两船并在一起。湛澹:河水波动的样子。浮沉:随波逐流。谓追随世俗。
弦歌:和着琴弦伴奏索唱的歌。中流:河流中间。悲响有馀音:歌声婉转动人,令人难忘,似乎久久响彻耳际。
凄怆:悲伤。
晨风:鸟名。