九叠峰前远法师,长安尘染坐禅衣。
十年依旧双瞳碧,万里今持一笑归。
鼠目向来吾自了,龟肠从与世相违。
酒酣更欲烦公说,黄叶漫山锡杖飞。
忆看梅雪缟中庭,转眼桃梢无数青。
万事一身双鬓发,竹床欹卧数窗棂。
万里乡山路不通,年年佳节百忧中。
催成客睡须春酒,老却梅花是晓风。
昨夜云际宿,旦从西峰回。不见林中僧,微雨潭上来。
诸峰皆青翠,秦岭独不开。石鼓有时鸣,秦王安在哉。
东南云开处,突兀猕猴台。崖口悬瀑流,半空白皑皑。
喷壁四时雨,傍村终日雷。北瞻长安道,日夕生尘埃。
若访张仲蔚,衡门满蒿莱。
送尔姑苏客,沧波秋正凉。橘怀三个去,桂折一枝将。
湖上山当舍,天边水是乡。江村人事少,时作捕鱼郎。
展开阅读全文
池色净天碧,水凉雨凄凄。快风从东南,荷叶翻向西。
性本爱鱼鸟,未能返岩溪。中岁徇微官,遂令心赏睽。
及兹佐山郡,不异寻幽栖。小吏趋竹径,讼庭侵药畦。
胡尘暗河洛,二陕震鼓鼙。故人佐戎轩,逸翮凌云霓。
行军在函谷,两度闻莺啼。相看红旗下,饮酒白日低。
闻君欲朝天,驷马临道嘶。仰望浮与沈,忽如云与泥。
夜眠驿楼月,晓发关城鸡。惆怅西郊暮,乡书对君题。
展开阅读全文
塔势如涌出,孤高耸天宫。登临出世界,磴道盘虚空。
突兀压神州,峥嵘如鬼工。四角碍白日,七层摩苍穹。
下窥指高鸟,俯听闻惊风。连山若波涛,奔凑似朝东。
青槐夹驰道,宫馆何玲珑。秋色从西来,苍然满关中。
五陵北原上,万古青濛濛。净理了可悟,胜因夙所宗。
誓将挂冠去,觉道资无穷。
秦山数点似青黛,渭上一条如白练。
京师故人不可见,寄将两眼看飞燕。
展开阅读全文
峡口秋水壮,沙边且停桡。奔涛振石壁,峰势如动摇。
九月芦花新,弥令客心焦。谁念在江岛,故人满天朝。
无处豁心胸,忧来醉能销。往来巴山道,三见秋草凋。
狄生新相知,才调凌云霄。赋诗析造化,入幕生风飙。
把笔判甲兵,战士不敢骄。皆云梁公后,遇鼎还能调。
离别倏经时,音尘殊寂寥。何当见夫子,不叹乡关遥。
展开阅读全文
敛迹归山田,息心谢时辈。昼还草堂卧,但与双峰对。
兴来恣佳游,事惬符胜概。著书高窗下,日夕见城内。
曩为世人误,遂负平生爱。久与林壑辞,及来松杉大。
偶兹近精庐,屡得名僧会。有时逐樵渔,尽日不冠带。
崖口上新月,石门破苍霭。色向群木深,光摇一潭碎。
缅怀郑生谷,颇忆严子濑。胜事犹可追,斯人邈千载。