人情胶漆道情乖。昧灵台。翳尘埃。不惧如山,贩骨走轮回。
见在宝躯今不悟,千万劫,朽仙材。
好收□住武都阶。药苗栽。结神胎。九转功成,方寸蕊珠开。
体混净光从隐显,随眼底,是蓬莱。
坦坦春庄一望赊,而翁卜筑远纷华。田连阡陌惟栽黍,水满池塘乱奏蛙。
酒熟每邀邻叟饮,诗成常向野人夸。笑他名利奔趋客,马足车尘良可嗟。
忠烈简迈姿,淡然青云志。三凤齐雍鸣,翛羽拂云际。
孤城战苦时,日落鼓声死。始知朝阳禽,亦复秋风厉。
六翮铩不垂,灵风满天地。兴怀募义旅,言洒西州泪。
汾水碧依依,黄云落叶初飞。翠娥一去不言归,庙门空掩斜晖¤四壁阴森排古画,依旧琼轮羽驾。小殿沉沉清夜,银灯飘落香灺。江上草芊芊,春晚湘妃庙前。一方卵色楚南天,数行斜雁联翩¤独倚朱阑情不极,魂断终朝相忆。两桨不知消息,远汀时起鸂鶒。
一池止水寒生秋,万柄莲香红欲流。中有名贤气清越,乾坤今古空云浮。
桂湖秋风生桂子,升庵先生有故里。滇池放逐此孤臣,巍然遗像隆禋祀。
文山而后无状元,惟有先生名独尊。礼经凛然不可灭,额阍侃侃陈危言。
谏书直抗声琅琅,千秋廷杖血生香。惊走龙蛇震川泽,滇云终古含苍茫。
君不见太白流贬穷幽探,夜郎明月春酒酣。东坡谪居万里之岭南,胸中大海齐包含。
吾乡文章忠义自千古,请与先生鼎足而成三。
玉垒高无极。铜梁不可攀。双流逆巇道。九坂涩阳关。
邓侯策马度。王生敛辔还。敛辔惧身尤。叱驭奉王猷。
若吝千金重。谁为万里侯。戏马吞珠界。扬舲濯锦流。
沈犀厌怪水。握镜表灵丘。禺山金碧有光辉。迁亭车马尚轻肥。
弥想王褒拥节反。更忆相如乘传归。君平子云阒不嗣。江汉英灵信已衰。
少小家居古北平,熟闻边事惯轻生。
双旌夜渡桑乾水,一剑朝冲可汗营。
排闼未陈忧世疏,弃繻空有愤时缨。
沧江卧病今虚晚,鸿雁秋风旅梦惊。
万里长风落树柯,乾坤今日未投戈。空闻海国标铜柱,转见河湟起白波。
是处清霜埋战骨,几人明月听渔歌。天涯憔悴三湘客,独抱遗骚怨薜萝。
十万鸣弦报吉囊,野心狼子是花当。连姻故自轻中国,分道频看入汉疆。
推毂丈人空肉食,操戈遗孽尚萧墙。不应千羽修文日,岁岁三关有战场。
到得芳天闹众葩,相思一夜鬓成华。
阆风归去无消息,梦寐犹应见此花。