故相方来梦,分明接座隅。
只知冠剑是,不道死生殊。
西府看如旧,东山咏久徂。
遽然兴寤叹,不觉泪沾须。
行年三十已衰翁,满眼忧伤只自攻。
今夜扁舟来诀汝,死生从此各西东。
隐隐西南月一钩,春风落日澹如秋。
房栊半掩无人语,鼓角声中始欲愁。
王孙旧读五车书,手把山阳太守符。
未驾朱轓辞辇毂,却分金节佐均输。
人才自古常难得,时论如君岂久孤。
去去便看归奏计,莫嗟行路有崎岖。
萝月溪云各未阑,它时薪水肯相安。
家依梵刹钟磬静,路近台山松桂寒。
黄槊胜流公远诣,观澜逸兴我难看。
归时一棹宜须早,趁取薰风荔子丹。
老病杜门久,佳时谁与过。
亲朋怀我少,风月向人多。
梅景横清夜,江声动白波。
不如潮早晚,墙外听渔歌。
君家所有吾弗如,价估万金犹有余。
科斗字前古彝器,椰子腹中行秘书。
楚吴闽粤吏狼虎,淮浙海江民鳖鱼。
归阙一言动天听,生灵百万免沦胥。
展开阅读全文
国学在国,乡校在乡。
在遂曰序,在党曰庠。
虞夏殷周,厥制弥详。
家亦有塾,以修以藏。
蒙而已养,长罔不臧。
下而为士,上而侯王。
莫不有师,扶纲植常。
生人之类,赖此以生。
四海九州,以治以平。
家德户行,靡刑靡兵。
岂若后世,丧实存名。
业岂无斋,论亦有堂。
所习伊何,止于词章。
剽窃掇拾,青紫为荣。
高虚卑浅,烛理弗明。
亦儒其冠,亦公亦卿。
鄮山之塾,谁实成之。
匪有所觊,而斯营之。
一圣百贤,厥庑煌煌。
睎之则是,景行是行。
送君诗者悉豪雄,男子身穷道不穷。
为问何凭游海内,唯应所恃在胸中。
渡过淮水即河水,路背南风多北风。
谁料褐衣抱珠璧,九霄夜月贯长虹。
展开阅读全文
涂潦访远客,未免褰我裳。
同行二三子,先后相扶将。
达官肯忘势,鳞次升高堂。
具言大雨水,民饥籴估昂。
西成已无望,颜色俱恻怆。
斗升弃孩稚,此事真可伤。
今年劣足支,所虑明年荒。
肉食念沟瘠,岂无筹策良。
有司执所见,猾吏尤不臧。
老夫颇涉历,意欲输毫芒。
窃虞水投石,徒用热中肠。
不如归去来,涤闷寻杯觞。
平生济物心,已{拖扌换弓}不复张。
尚于朋友间,未減诗酒狂。
华屋旧公孙,燕室书画香。
娱琴适情性,悟棋知兴亡。
万事不挂口,逍遥参蒙庄。
缪恭相如右,终惭思旷傍。
淫霖苦未已,积阴翳秋阳。
时艰近至此,盗贼将披猖。
一醉岂易得,悲歌成短章。
邂逅即分首,相思云树长。