门掩青峰野水间,绿萝花暝鸟飞还。纷纷车马红尘里,何似仙家半日闲。
春兴无端入酒杯,每逢花鸟共嘲诙。望随山欲断时尽,行到水将穷处回。
雁影忽惊还北向,马头谁遣更西来。夜阑秉烛苍茫坐,醉后真成梦里猜。
长江险,天可恃。
齐三来,周再至。
隋兵强,竟何事。
兵入城,吾有计。
楼高入天井入地,生同欢娱死同避。
国有二嫔无一士,回首长江如屣弃。
君不见古来人和方地利,天为吴王还魏帝。
天柱坛前更讲闻,风云变化眼俱新。还舟传意无传诀,服食惟应更入神。
吾山虽小从吾爱,不向罗浮更乞灵。信息朝来先到洞,山灵拍手笑相迎。
司寇东湖公,文学饰吏治。凤毛两翀霄,乘骢乃仲氏。
从予拜乞言,服之为砭剂。予久拙言词,感君故来义。
请从文厚言,静重如厚地。卓哉万仞冈,壁立不可比。
青天何昭昭,白日靡霞翳。雷霆迅奋击,去来复何意。
流水与行云,浩荡行无事。物情有常则,君行为君记。
联辔敲推入,溪桥风袂斜。两莺鸣并树,一路转三叉。
紫府千回梦,青春二月花。直知天路杳,谁管暮归鸦。
凤凰山下席光亭,树底尊罍共几倾。门院白云封固著,凭君须寄语山灵。
谁家玳瑁筵初启,金盘露滴琼瑶髓。长庚跨鹤来青霄,王母鞭鸾度碧海。
寿域弘开瑞气腾,庭闱交映金天精。主人一仕归五洪,陇上馌耕宾主仍。
阴阳合德天道成,桂芳熊胆流休声。木天紫诰换郎冠,珠翟霞帔曳绛云。
门中亦有偷桃儿,胸罗星宿剑光寒。偷桃儿,洞野子,词源三峡倒流水。
洞庭阔豁不可收,波涛动地舂天起。我闻寿亲之道在显扬,何必尽引洞庭为酒入寿觞。
无念双亲贻令名,直与乾坤配耿光。
松级偶晨登,樾馆聊夕止。轻裾挟馀滋,溪烟宛方起。
夫君碧云期,良会伫难委。凌霄岂有扪,步秀方可纪。
流耳延雨声,惊华粲石理。架阁馺微霄,初英散新紫。
云观权众木,神楼耸弱水。仙游亦在区,魏榭空云绮。
淹宿有馀清,实归载留喜。