时节牵归梦,猿啼梦又阑。宦情原不热,旅食本长寒。
何异投荒客,真成耐冷官。我非无麦饭,欲洒墓田难。
风风雨雨新霜候,一点秋镫旅思凉。松菊未营陶令宅,琴书犹拥陆生装。
时闻犬吠知村近,渐少更声觉夜长。莫向扁舟怨飘泊,连宵儿女和诗忙。
媚娘巧作贯珠㗋,画扇团团半掩羞。唱到春山小颦处,一轮明月为花愁。
千峰秀色倚天开,万壑春流绕地回。
太子坡前一双鹤,迎人飞过石桥来。
尝闻仙人渡海术,授以尺杖如飞龙。
凭虚闭目不敢瞬,波涛汹涌喧天风。
兹岩山窟飞海岸,进扫一涧声何雄。
瞑行千步水入耳,明探万壑云生胸。
嵚崖滴乳芝玉脆,剜穴喷泉水莲腮红。
神仙缥缈在何许,心平意定天为通。
此行况复匪游戏,出门借问春耕农。
冈峦一带明残阳,林花掩映春风香。笋舆得得忘路长,九峰遥障波汪洋。
陈山屼峍临中央,振衣直上登高冈。海天渺渺云水黄,陡然突起涛头狂。
海风吹水势莫当,凭空壁立千丈强。冯夷击鼓角龙翔,银楼十二随飞扬。
仰观俯瞩何茫茫,须臾捧出玻璃光。白波万顷摇扶桑,蜃楼鲛室争辉煌。
潮平忽见遥山苍,数峰若与船低昂。吁嗟乎!潮汐往来那可测,安得假我凌风翼,飞向瀛洲问消息。
忽在白云上,如浮沧海中。云消常作雪,天近但闻风。
谁问栖禅宅,曾为避暑宫。道人偏笑客,何事入寒空。
江风朝暮半晴阴,绀宇飞甍接翠岑。
手摘匏瓜曾未遍,身从鸥鹭得相寻。
各年舞袖云崖冷,几度桃花春水深。
犹有门前旧诗句,松风万壑老龙吟。
赭寇南来世乱纷,天生将种出从军。借才异地逢真赏,杀敌同心建巨勋。
劲服短装朝奋武,轻裘缓带夜论文。方今圣主忧危甚,矍铄如公望正殷。
故园西望尚烽烟,诸将争称猛著鞭。端赖汾阳回纥马,何如王浚益州船。
疾风待扫经霜箨,浩劫谁生出火莲。盼到甘泉真报捷,先看旗鼓井陉前。