老饕嗜酒若鸱夷。拣珠玑。自蒸炊。篘尽云腴,浮蚁在瑶卮。有客相过同一醉,无客至,独中之。麹生风味有谁知。豁心脾。展愁眉。玉颊红潮,还似少年时。醉倒不知天地大,浑忘却,是和非。
去年九日在衡阳。满林霜。俯潇湘。回雁峰头,依约雁南翔。遥想茱萸方遍插,唯少我,一枝香。今年佳节幸相将。陟层冈。举华觞。地暖风和,犹未菊开黄。此会明年知健否,判酩酊,醉秋光。
琉璃滑处玉花飞。溅珠玑。喷霏微。谁遣银河,一派九天垂。昨夜白虹来涧饮,留不去,许多时。幽人独坐石嵚{山/欹}。赏清奇。濯涟漪。不怕深沈,潭底有蛟螭。澒洞但闻金石奏,猿鸟乐,共忘归。
结庐尘外境,流水绕平田。
三迳故人菊,一池君子莲。
塔悬当户月,钟翳隔溪烟。
自得平生趣,渔竿老渭川。
火炎逢六月,金伏过三庚。几度衣裳汗,谁家枕簟清。
颁冰无下位,裁扇有高名。吏部还开瓮,殷勤二客情。
池上莲荷不自开,山中流水偶然来。
若言聚散定由我,未是回时那得回。
玉堂高,良夜静,两行绿鬓珠帘影。双眸光射简编青,蜡花红过枝头杏。
墨光如漆颜如玉,如此豪奢差不俗。十载听鸡萧寺中,名成合享风流福。
夺得鳌头付阿兄,钜笔如椽专史局。按来新乐五音调,小宋名高宫禁熟。
剪烬清宵素手劳,焚膏彩袖扬清馥。月初高,风弄竹,丹铅已看盈篇幅。
应与金莲一例传,千秋照耀双枝独。
水香木兰楫,日照桃花津。沃辔转遥壑,饷烟吹四邻。
适兹文墨暇,欣彼物华春。所思属霄汉,感叹清路尘。
别来多雨更多风,野水苍茫浸碧空。
惆怅数枝憔悴柳,不堪持赠胆瓶中。
鸳(yuān)鸯(yāng)离别伤,人意似鸳鸯。
试取鸳鸯看,多应断寸肠。
鸳鸯:比喻成双配对的事物。如夫妻,兄弟等。人意:人的意愿、情绪。《诗·小雅·无羊》“麾之以肱,毕来既升”汉郑玄笺:“此言扰驯,从人意也。”