溪山尽日行,方听远钟声。入院逢僧定,登楼见月生。
露垂群木润,泉落一岩清。此景关吾事,通宵寐不成。
好闲早成性,果此谐宿诺。今日漆园游,还同庄叟乐。
寒乡无异服,毡褐代文练。
日月望君归,年年不解綖。
荆扬春早和,幽冀犹霜霰。
北寒妾已知,南心君不见。
谁为道辛苦?寄情双飞燕。
形迫杼煎丝,颜落风催电。
容华一朝尽,惟馀心不变。
蒲生我池中,其叶何离离。
傍能行仁义,莫若妾自知。
众口铄黄金,使君生别离。
念君去我时,独愁常苦悲。
想见君颜色,感结伤心脾。
念君常苦悲,夜夜不能寐。
莫以豪贤故,弃捐素所爱?
莫以鱼肉贱,弃捐葱与薤?
莫以麻枲贱,弃捐菅与蒯?
出亦复何苦,入亦复何愁。
边地多悲风,树木何修修!
从君致独乐,延年寿千秋。
冷笑申公老汉班,不成一事又空还。与其零雨难苏物,孰若为云只在山。
庭草静涵春意足,野瓢休挂树阴闲。多应粪土看荣贵,留得清风宇宙间。
晓入南山路,松风最好听。
候扉黄犬睡,寻食老鸦灵。
童子炊方熟,先生醉未醒。
借来一榻坐,看尽相牛经。
洛阳轻薄子,长安游侠儿。宜城溢渠碗,中山浮羽卮。
酒垆饼舍带长沟。过扬州。又高邮。逆浪流澌,寸寸涩行舟。北望神京天共远,何处是,五云楼。昔年此地足戈矛。转城陬。屡回头。甓社湖中,明月竟谁收。欲问少年淮海士,疏苇外,起沙鸥。
被池难熨夜寒生。梦初醒。小窗明。看月开门、正待下阶庭。
吹下满天杨柳絮,黏翠袖,冷无声。
晓来不怕剪风轻。卷纱棂。拓银屏。极目远山、遮却几分青。
层叠远山全不见,惟一抹、白云横。
自上黄枢赞万机,曾将谋略定边陲。
平淮便放裴公逸,去越犹嫌范相迟。
潋滟池塘莲萬朵,婵娟亭馆竹千枝。
居东賸有明农志,归衮应赓七月诗。