煎茶似穷士,聒耳不平鸣。炉待活火然,水熟翻无声。
从前不守口,由来为钓名。君子异于是,穷通不移情。
草阁春深愁未消,日长惟爱木兰桡。大江不尽东流水,暮逐飞花过小桥。
晨兴长意佳,独坐开半扉。池塘澹不流,轻燕帖水飞。
青阳醉万物,随地生光辉。云飞与川驰,何处不生机。
安得浴沂者,浩歌以同归。
秋含砧杵捣斜阳,笛引西风颢气凉。薜荔惹烟笼蟋蟀,
芰荷翻雨泼鸳鸯。当年酒贱何妨醉,今日时难不易狂。
肠断旧游从一别,潘安惆怅满头霜。
水瘦江空潮渐平,即看秋色老霜橙。
云笼淡日晴无定,风剪疏林寒有声。
残菊萧条他自发,暮烟飘渺傍愁生。
朱栏欲共何人倚,万里长天一雁横。
抚剑忽不怿,去上歌风台。河流日夕迅,莽莽寒云隤。
帐殿下牛羊,赑屃空蒿莱。极目见芒砀,古人骨已灰。
萧曹自刀笔,樊灌奋驽骀。欻起附龙凤,英风被八垓。
途穷蹶骏足,运适伸庸材。扰扰路旁子,畴知衷所哀?
舍舟上樵径,晴眺分纤毫。循途凡屡盘,获奇随所遭。
崩崖露云根,长风势渐饕。诸峦徐束体,始识身已高。
过雨忽足下,发上天气交。在舆尚苦疲,何况舁者劳。
首虐乘人车,筋力嗟尔曹。斗上复稍垂,豁然辟林坳。
老松得成鳞,岩土抽春毛。梵僧构幽栖,人龙同一巢。
入门气得苏,豆笋罗山庖。到此惭浮名,徒为猿鸟嘲。
我何不径然,将家住藤梢。
瑟瑟湘帘袅袅垂,娇莺初啭最高枝。枕棱画得金钗响,为记深宵梦里诗。
逢着平乐儿,论交鞍马前。
与酤一斗酒,恰用十千钱。
后余在关内,作事多迍邅。
何肯相救援,徒闻《宝剑篇》。
逢著平乐儿,论交鞍马前。与酤一斗酒,恰用十千钱。后余在关内,作事多迍邅。何肯相救援,徒闻宝剑篇。