我来南山阳,事事不异昔。却寻溪中水,还望岩下石。
蔷薇缘东窗,女萝绕北壁。别来能几日,草木长数尺。
且复命酒樽,独酌陶永夕。
沦老卧江海,再欢天地清。病闲久寂寞,岁物徒芬荣。
借君西池游,聊以散我情。扫雪松下去,扪萝石道行。
谢公池塘上,春草飒已生。花枝拂人来,山鸟向我鸣。
田家有美酒,落日与之倾。醉罢弄归月,遥欣稚子迎。
谢公离别处,风景每生愁。
客散青天月,山空碧水流。
池花春映日,窗竹夜鸣秋。
今古一相接,长歌怀旧游。
合沓牵数峰,奔地镇平楚。
中间最高顶,髣髴接天语。
雪里降城百二层,素车今日愧君登。力勍岂谓心能怯,颜赭空惊汗欲蒸。
谋楚似闻王剪老,禦秦犹有谢安能。无端又作冲寒战,袖手惟应巧匠曾。
池上雨过芳尘浥,池上花开众宾集。回风忽觉翠旂翻,倒影真疑彩云湿。
越浦新妆水底明,汉皋遗佩空中拾。剪裁似欲烦并刀,涴染却愁翻墨汁。
根非异种难同调,身在后时终独立。已当佳丽国三千,不羡艳阳春九十。
桂苦兰辛祇自怜,桃红李媚何嗟及。酒如恋客传不停,花似解诗催更急。
坐看烟盖晴袅袅,欲采露房秋戢戢。我狂不去当重来,鲸饮碧筒三万吸。
金陵城阙蟠龙虎,老将提兵旧开府。由来家世本公卿,亲得君王赐圭组。
锦袍玉带明雕戈,坐镇四野无嗔诃。已看钟阜山增重,复遣长江水不波。
清油幕拥旌旗盛,细柳营闻笳鼓静。民歌清净曹平阳,身系安危郭中令。
江草江花春复春,华堂丽景逐时新。端阳节后凡几日,寿俊图中第一人。
玉壶贮酒玻瓈色,红裀簇地麒麟织。于氏门闾有子孙,平原庭馆多宾客。
缁衣武公元好贤,鄂国将军不爱钱。聊将书卷度长日,肯买歌儿供暮年。
嗟予旧是通家子,塞雁江云意千里。愿公眉寿比冈陵,永作干城镇南纪。
钿弦声里自成行,无那分飞落楚霜。前侣飘零何处在,青春作伴好还乡。
曾在东林思虎溪,大平徒在玉渊西。孰能觔力长攀陟,石壑长林日易低。
萧散山林一幅巾,天公乞与自由身。
茅檐不似宫塼暖,日满南窗也可人。