晓风猎猎捲芭蕉,帘幕深深燕子巢。十二画栏都倚遍,一双蝴蝶上花梢。
三十六宫春漏长,隔帘时送御楼香。
倚笼尽日教鹦鹉,为我君前说断肠。
晓风猎猎卷芭蕉,帘幕深深燕子巢。
十二画栏都倚遍,一双蝴蝶上花梢。
白云长锁石门山,翠壁丹崖不可攀。千载清风在乔木,九秋清露汎崇兰。
衣冠自可同园绮,道德犹思述孔颜。莫怪韬光老岩谷,几多膏馥在人间。
青枫江上结愁云,一曲哀歌泪欲吞。富贵昔年成底事,山川何处吊孤魂。
茫茫天地无穷恨,耿耿心怀莫共论。明月未归华表鹤,高风宁羡北溟鲲。
半生身世才名误,万卷诗书手泽存。令子承家亲尚健,衣冠仍数道乡门。
木落山呈骨,泉空水反源。
知时秋燕去,负日午蜂喧。
玉粒炊晨甑,金英卧晚园。
岁寒今已暮,身世两忘言。
男邦养士拟侯邦,师师宁分彼一分。
明辨正须烦幕府,作成庶不异州庠。
紫金山回连三岛,甘露楼高俯八荒。
六代豪华犹在目,停桡毋惜小徜徉。
墨池催胜游,虞卿枉真迹。
我行浩无期,君归定何日。
非尤年岁晚,自叹机会失。
空烦日卓午,蔬饭满香积。
华阳洞口玉糁羊,世人傅得神人芳。
雪团入口桂椒香,能令老者寿而康。
瑶池玉佩正丁当,箬包聊荐九霞觞。
世言神仙不鲜食,初平山中果何物。
桃源更有避秦人,割鸡为黍迎来宾。
峨峨三茅峰,秀出云雨上。
疑有避世士,卜築便幽旷。
菊英当朝餐,兰佩拂千障。
我行未之见,徘徊几惆怅。
子居山之西,昔闻今见之。
厌和下里曲,浩歌商山芝。
山林久寂寥,迟子相发挥。
间关整车轴,万里端自兹。
特苗天所扤,念此令人悲。
毋为舍灵龟,旁观时朵颐。