展开阅读全文
一家一夫排门起,五家一甲单出里。
夫须襏襫潦雾愁,与官输木供边垒。
沙场草青胡运衰,军书抵急飞尘埃。
官须排杈二十万,岩邑配以三千枚。
黠贪分头挼裳唾,田里宁容高枕卧。
望青径指三尺坟,踏白邀为万金货。
残尔家,尔勿嗟,行取金钱宁尔耶。
小人所忧在一饭,政坐尔冢残吾家。
待吾举火者百指,母已癃病儿垂髽。
社朝浸种亦已芽,秧田未翻生荠花。
吏呼劝农今几日,典衣已供塘堨册。
九年回首奈若何,梦绕江南与江北。
展开阅读全文
悲台萧飒石巃嵸,哀壑杈桠浩呼汹。中有万里之长江,
回风滔日孤光动。角鹰翻倒壮士臂,将军玉帐轩翠气。
二鹰猛脑徐侯穟,目如愁胡视天地。杉鸡竹兔不自惜,
溪虎野羊俱辟易。鞲上锋棱十二翮,将军勇锐与之敌。
将军树勋起安西,昆仑虞泉入马蹄。白羽曾肉三狻猊,
敢决岂不与之齐。荆南芮公得将军,亦如角鹰下翔云。
恶鸟飞飞啄金屋,安得尔辈开其群,驱出六合枭鸾分。
西南万壑注,勍敌两崖开。地与山根裂,江从月窟来。
削成当白帝,空曲隐阳台。疏凿功虽美,陶钧力大哉。
岁晚谁同涧谷槃,一牛呼犊野烟寒。
村如有雪荞花白,山未著霜桐叶丹。
是处丰登茅店酒,老夫閒散竹皮冠。
醉归更草郊居赋,传与诗人作画看。
高卧只消云半间,随缘栽果与猿攀。
不将此手遮西日,安用吾文移北山。
双燕来时春晻霭,一牛耕处月宽闲。
溪居已息机心久,莫遣惊鸥去不还。
人情何翅抵黄间,鴥彼鸿冥杳莫攀。
宠辱可惊浮世事,是非不到好溪山。
怒鹏已较三千里,老马宁思十二閒。
丘壑傥容诗入社,肯将宗派继还还。
徒咢无与同,徒歌无与和。徒行莫之友,徒语无所破。
慷慨一无徒,始觉从君过。欣闻酒新酿,堂有佳客座。
欢从尊罍罄,醉听冠巾堕。庶可效名士,因君读楚些。
伊川不到十年间,鱼鸟今应怪我还。
浪得浮名销壮节,羞将白发见青山。
野花向客开如笑,芳草留人意自闲。
却到谢公题壁处,向风清泪独潺潺。
深院无人锁曲池,莓苔绕岸雨生衣。
绿萍合处蜻蜓立,红蓼开时蛱蝶飞。
小合回残梦,开帘转晓晖。
霞寒风不定,花落鸟惊飞。
病渴偏思柘,朝寒怯减衣。
沈钱将谢雪,持底送春归。