土伯九约嶷其角,陆海峥嵘咨吞啄。方壶之仙诉天帝,欲扫么么还碧落。
霹雳衡驱白日变,此辈精灵坐销铄。帝关虎豹羞其群,仙人去逐三湘云。
仰天大笑跨黄鹤,九辨清商如不闻。
置酒中堂,伐丝比簧。湎以益欢,志人慨慷。慨慷生迹,类此繁响。
盈盈在耳,忽忽沦往。灼灼其华,朔凋春敷。所并枝叶,不作根株。
劳我以人,伊何莫遐。天地偶尔,逢之者嗟。仰穷二曜,高不得掇。
頫即大壑,深不得没。王乔安期,服食难量。锢兹委蜕,仅三千霜。
霜日知春有信归,腊前偷暖漏春晖。
北风也翦寒梢叶,吹作鹅黄乱蝶飞。
山行两日厌荒凉,田少山多多更长。一望不曾亏碧草,半分何似借青秧?
湖上棠阴手自栽,问公更得几回来。
水仙亦恐公归去,故遣双莲一夜开。
诏书行捧缕金笺,乐府应歌相府莲。
莫忘今年花发处,西湖西畔北山前。
我昔少年日,种松满东冈。
初移一寸根,琐细如插秧。
二年黄茅下,一一攒麦芒。
三年出蓬艾,满山散牛羊。
不见十余年,想作龙蛇长。
夜风破浪碎,朝露珠玑香。
我欲食其膏,已伐百本桑。
(煮松脂法,用桑柴灰水。
)人事多乖迕,神药竟渺茫。
朅来齐安野,夹路须髯苍。
会开龟蛇窟,不惜斤斧疮。
纵未得茯苓,且当拾流肪。
釜盎百出入,皎然散飞霜。
槁死三彭仇,澡换五谷肠。
青骨凝绿髓,丹田发幽光。
白发何足道,要使双瞳方。
却后五百年,骑鹤还故乡。
鸣鸠乳燕寂无声,日射西窗泼眼明。
午醉醒来无一事,只将春睡赏春晴。
君问西州城下事,醉中叠纸为君书。嵌空石面标罗刹,
压捺潮头敌子胥。神鬼曾鞭犹不动,波涛虽打欲何如。
谁知太守心相似,抵滞坚顽两有馀。
朱绂仙郎白雪歌,和人虽少爱人多。
明朝说与诗人道,水部如今不姓何。
右眼昏花左足风,金篦石水用无功。不如回念三乘乐,
便得浮生百病空。无子同居草庵下,有妻偕老道场中。
何烦更请僧为侣,月上新归伴病翁。