黄扉通内阁,左顺切文华。密勿君臣契,尊崇礼数加。
词头存故事,国体与宣麻。奏绝铜函密,封非墨敕斜。
四门钦舜辟,只日鄙唐邪。乾断人心协,风淳主德遐。
万方咸就日,六合迥为家。司马元牛走,卧龙曾兔罝。
吹嘘振羽翮,变化奋泥沙。邦计思刘宴,兵谋愧左车。
分番春扣闼,捧牍晚归衙。影拂垂城草,香携出苑花。
雠经违白虎,投笔困青蛇。每忆仙池凤,私惭省树鸦。
拘羁那有适,追琢冀无瑕。不忍醒为醉,胡由玉倚葭。
圣朝巢父耳,荒里邵平瓜。稔抱丘园欲,私祈纪运嘉。
鸣文极燕许,熙载老姬牙。帝泽川归海,浮云莫蔽遮。
炎天小县葵花好,五色空庭日日香。开正得时先让赤,见宜尊礼莫欺黄。
交枝接叶谁为众,异蕊同心自向阳。此物烦君献天子,上林閒地草苍茫。
七月七日河水发,康王城边秋可怜。买鱼沽酒此村口,打鼓鸣锣何处船。
白昼蛟龙时一斗,中流日月晚双悬。纷纷估客休回首,渔子清歌会渺然。
文江之东小山麓,旧有高人读书屋。绕屋森森松作林,松阴行吟松下读。
平生读彻书五车,鹿鸣宴饯来京华。御前奏对三千字,五彩椽笔登銮坡。
兰台石渠富纂述,献赋陈诗诵功德。日给珍羞饱大官,宫锦无时出褒锡。
黑发去乡今二毛,近侍光华更四朝。人生倦勤思暂逸,小山南望心摇摇。
鹏搏九万六月息,丹桂花香别京国。旧屋还归小山下,邺侯多书仍满架。
门前冠盖来纷纷,少日同学何人存。青松拂云尽成盖,慈竹青青蕃子孙。
邻叟时过话耕稼,亦有诜诜执经者。红笺锦轴金绣段,更觉文章动高价。
老夫垂白念乡关,早晚天恩应赐閒。长风万里溯玉峡,舣棹文江访小山。
流落天涯一病身,簿书丛里费精神。
殷勤照水窥华发,黄鸟声中又一春。
万缕笼烟讶许同,一竿摇漾泖桥风。王郎濯濯如春月,更在龙鳞凤翼中。
灵根产自岭云深,高馆何因得共寻。茎有数岐唯一本,花皆纯洁验同心。
七弦每为王香操,九畹曾劳楚泽吟。若遇昔人应叹绝,玉枝连理在于今。
持身乏古节,寸禄久栖迟。暂寄灵山寺,空吟招隐诗。
读书清磬外,看雨暮钟时。渐喜凉秋近,沧洲去有期。
偶出城南去,手折半开花。青春莫相负,全开我到家。
战长平,四十万人同日坑。古苔蚀血铜花青,千年金簳摧白翎。
空遗黄金镞,不射秦时鹿。西出咸阳门,哀哀鬼夜哭。