角弓硬箭黄金弝,须上淩烟画。不然脱帽五湖天。
藕丝篁粉伴茶烟。亦前缘。
雄心毕竟轻馀子,知我佳人耳。双挼裙带绕花行。
凉轩水槛十分清。说平生。
烘桃染杏,春到愁、思量处。弱蕙试新荑,嫩蝶翻绵羽。
林际莺才满,梁畔燕将乳。飏歌旗,喧戏鼓。三三两两,挑荠谁家女。
鸭头搓足,匀遍了、城南浦。半引前溪影,碧上垂杨缕。
半取烟汀色,绿蘸盈樽醑。斟一斗,思千古。兰亭洛水,淼淼波流去。
蝉鬓隔花阴,香肌压翠衾,风前一笑掷千金。
记得那时明月底,刚半线,露丹襟。
银钥杳沉沉,朱楼阻信音,流莺啼破绿窗深。
清泪未弹红泪滴,流不了,到如今。
平生非侠亦非儒,半世游閒七尺躯。却为疏狂因偃蹇,未忘柔曼转清癯。
违时傲骨贫犹长,对客诗肠老渐枯。五字吟成心独苦,不知身后得传无。
才过扬子渡,便觉气萧森。地势分南北,江流自古今。
浪翻塔影动,云拥寺门阴。未惯风波苦,空馀涕泪深。
展卷徒为老大悲,形容将槁鬓将丝。有时愤世空饶舌,何处谈诗不解颐。
足为无车行路健,心因多累记书迟。自知瘦骨宜贫贱,莫怨人间只相皮。
狭斜日暮红尘里,扬鞭识是张公子。
春风大道控骅骝,明月西园醉桃李。
琅玕玉树媚容姿,步上黄金未足奇。
诸生解作东山咏,才子邀吟辋口诗。
长裾懒作侯门客,挂帆归访专诸宅。
淋漓青壁满题名,牛衣胜卧长安陌。
重林遥蔽日,群峭上摩天。蜃气何崷崒,猿声更接连。
双娥行雨庙,百丈上泷船。远道应愁绝,乡园若个边。
郁罗隐萧台,琼扉不可扣。耿耿阅幽灰,迢迢历星宿。
道逢猋轮客,倏与青精觏。相携毓华林,行歌采三秀。
经禅不出户,山色举头新。绝磴应妨马,危途转畏人。
尘劳余裹足,电路尔观身。莫更生嗔恼,西游本宿因。