三载须寻一状元,难寻却是状元贤。
近时横浦梅溪老,方是人中第一仙。
忆昔儿时衣百花,阿母扶我上戏车。
两岁读书未离乳,书罢寻乳犹归家。
年方十三失阿保,弱冠慈母仙去早。
只今堂上独灵椿,念及庭萱怨露草。
夜来忽梦如儿年,阿保携抱慈母怜。
人生安得常童颠,只作婴儿啼母前。
风行水上真文章,不羽不胫游四方。
妙语缀入牙颊香,意有佳客扬其芳。
美君金璧不愿将,多文为富纷储藏。
牙签玉轴缃缥囊,书船贯月飞虹光。
鼎肉试取一脔尝,珠玑璀璨锦绣张。
痴指快读下五行,虎凤蔚跃蛟龙翔。
尚欲效学鸡林商,遍索伟制丰行装。
哲匠谨勿麾门墙,当遣纸价贵洛阳。
莫叹徒劳向宦途,不群气岸有谁如。南陵暂掌仇香印,北阙终行贾谊书。好趁江山寻胜境,莫辞韦杜别幽居。少年跃马同心使,免得诗中道跨驴。
求鱼未得食,沙岸往来行。岛月独栖影,暮天寒过声。
堕巢因木折,失侣遇弦惊。频向烟霄望,吾知尔去程。
秋日登高望,凉风吹海初。山川明已久,河汉没无馀。
远近涯寥夐,高低中太虚。赋因王阁笔,思比谢游疏。
飘蓬多塞下,君见益潸然。迥碛沙衔日,长河水接天。
夜泉行客火,晓戍向京烟。少结相思恨,佳期芳草前。
蟋蟀渐多秋不浅,蟾蜍已没夜应深。
三更两鬓几枝雪,一念双峰四祖心。
去日重阳后,前程菊正芳。行车辗秋岳,落叶坠寒霜。
云入汉天白,风高碛色黄。蒲轮待恐晚,求荐向诸方。
羡君休作尉,万事且全身。寰海多虞日,江湖独往人。
姓名何处变,鸥鸟几时亲。别后吴中使,应须访子真。