一庵湿蛰似龟藏,深夏暄寒未可常。
昨日蒙絺今挟纩,莫嗔门外有炎凉。
展开阅读全文
事莫必有胜,必胜难可持。
迩来罕相见,世上多夸驰。
黄金铸佩印,白玉刻佩龟。
朝见恃赫赫,夕见同蚩蚩。
方得靡不羡,既处焉所施。
此理非一日,更後当应知。
志士无终穷,斯言非尔欺。
临邛传瑞物,太守在郡时。
既多九穟谷,复有三秀芝。
芝以保万寿,谷以丰东菑。
更看芙容叶,并蒂照清池。
展开阅读全文
食藕莫问浊水泥,嫁婿莫问寒家儿。
寒儿黧黑面无脂,骥子纵瘦骨骼奇。
买臣贫贱妻生离,行歌负薪何媿之。
高车来驾建朱旗,铜牙文弩擐犀皮。
官迎吏走马万蹄,江湖昼起横白霓。
旧妻呼载後乘归,悔泪夜落无声啼。
吴酒虽美吴鱼肥,侬今豢养惭猪鸡。
园中高树多曲枝,一日挂与桑虫齐。
言之少室西,定陟轘辕险。
归心不避危,夕枕屡成魇。
秋声故苑空,野气荒陵掩。
独念京洛尘,曾将客衣染。
展开阅读全文
畴昔居洛阳,看尽名园花。
临水复荫竹,艳色照彤霞。
良友相与至,竞饮欢无涯。
而今犹老翁,鬓发但未华。
昨日到湖上,碧水涵蒲芽。
此情颇已惬,薄宦非初嗟。
况乃蒙见怜,带雨摘春葩。
虽无向时乐,专好仍有加。
山口风偏急,矶头水似煎。
喧声殊倦听,逆上正难牵。
暗石谁愁碍,长途未拟前。
江心看白浪,卷起大於船。
丫头石虽断,文字未全讹。
年筭赤乌近,书疑黄象多。
几时经霹雳,异代见干戈。
更与千秋看,松煤定费摩。
既喜寒食晴,复值清明雨。山空洗雨花,零落蔽泥土。
脩林发新叶,青绿粲莫数。虽云风日异,景物俱可睹。
犁锄动远村,愈觉爱农圃。形迹欣得闲,持醪醉为主。