夜阑立语意萧然,似与黄冠有宿缘。
不用天坛飞皓鹤,知君家世是神仙。
湘帘不捲雨濛濛。镜台封。晓妆慵。春山休染,一任淡眉峰。
脉脉离情曾未惯,百里外,有人同。
盈盈一水隔难通。思无穷,忆相逢。记得临岐,携手话匆匆。
欲倩春潮和泪点,流取去,到吴淞。
象弭插文犀,鱼肠莹鸊鹈。水声分陇咽,马色度关迷。晓幕胡沙惨,危烽汉月低。仍闻数骑将,更欲出辽西。
福星来自古延津,四百峰头紫气凝。刑措堂无穿屋雀,化成市鲜嚇雏鹰。
一时治行高千古,四境民谣冠十城。更效华封共三祝,日升川至似冈陵。
奸雄龟鼎谋将作,竞致才人入私幕。陈琳阮瑀何足多,至今齿冷荀文若。
堂堂大汉一祢生,才高气烈操履贞。孔融荐汉非荐贼,要恃一鹗清朝廷。
老瞒就使能容物,我识祢生不为屈。渔阳掺挝蹀躞前,慷慨声情光日月。
此心视死甘如茹,不择曹瞒与黄祖。杀身犹是建安年,埋骨终须乾净土。
睫论惟知吊罻罗,文人但赏题鹦鹉。芳草萋萋远树青,一抔江汉共垂名。
何当配食三闾庙,览揆先教字正平。
枕有规矩,恭一其德。承元宁躬,终始不忒。
朝吟暮醉两相宜,
花落花开总不知,
虚名嚼破无滋味。
比闲人惹是非,
淡家私付与山妻。
水碓里舂来米,
山庄上饯了鸡,
事事休提。
皇唐崇象教,金地此中开。抚景寻尘迹,何年飞劫灰。
青乌犹选胜,白马不奔回。自有重兴者,应须乘愿来。
山名丹凤未应虚,为有高人始结庐。种菊经年堪自老,味兰如昔肯忘予。
缄来开视惊时久,梦里相逢叹日疏。无耐凤雏亦飞去,从今谁寄造门书。
雨欲沉三版,天应隔万重。
元年书大水,六月变穷冬。
消长关时宰,艰危泣老农。
蛟龙毋太横,于尔卜丰凶。