潇湘一片云,翩翩上南岳。不依涧底石,欲引瑶台鹤。
乘风出崖峤,带月萦林薄。若会洪崖生,为求金鼎药。
我昔泛归艇,逍遥下湘川。愿言觌开士,为我断攀缘。
不识达摩老,谁将言句传。幽林得邂逅,故步空嚣然。
迩来齐山下,乃在青溪边。一径虽甚微,松竹上参天。
白云本无迹,作巢类乌鸢。上下绝人籁,由来在山颠。
朝炊一盂饭,夕寄一榻眠。委羸岂无事,亦爇炉中烟。
久已净诸业,自然忘盖缠。此身与此世,影响寄馀年。
时有佳客至,相与傲林泉。客去后孤坐,隐隐风中弦。
缉熙殿里御屏风,零落谁收百岁中。锦树总含春雨露,画桥犹是旧青红。
花开陌上怀归燕,潮落江头送去鸿。何似绿波生太液,绛桃风急綵船东。
云雾为衣月作裳,天坛独自礼虚皇。龙收古剑沈秋水,鹤识神丹起夜光。
金井有声惟坠露,玉阶无色乍凝霜。无端下界松风动,又欲飘然上凤凰。
枥下长年饱豆刍,谁通马语识踟蹰?主恩深重知何报,或者东封驾鼓车。
忽忽雨中去,独吟相送时。忘情从别易,惜老愿归迟。
花在如怜客,鹃啼欲恨谁。明年看到处,知尔更无私。
纨素不盈尺,写成千嶂图。松杉开阆苑,楼观涌玄都。
瑶草如堪拾,黄猿不受呼。群仙相次坐,许共一僧无。
眼看平白失前坡,三日青松奈老何。昨夜东风消不尽,古墙阴处晓犹多。
乃翁治狱多阴德,之子论文有古风。
尊俎祗容吾党共,衣冠能得几家同。
书林有业何妨隐,徭籍无名莫怨穷。
百岁相期今夕意,赖君咳唾起诸童。
张帆出东郭,沽酒问南浔。
画屋芦花净,红桥柳树深。
鱼艘寒满港,橘市书成林。
吾道真迂阔,浮家尚越吟。