坚冰塞川厚莫测,断雁叫群声可哀。
草围小瓮酒未熟,霜压瘦枝梅不开。
稚子忍寒守蠹简,老夫忘睡画炉灰。
低头就世吾所讳,千载伯鸾安在哉!
今日春已半,风雨停出游。
缾中海棠花,数酌相献酬。
尚想锦官城,花时乐事稠。
金鞭过南市,红烛宴西楼。
千林夸盛丽,一枝赏纤柔。
狂吟恨未工,烂醉死即休。
那知茅檐底,白发见花愁。
花亦如病姝,掩抑向客羞。
尤物终动人,要非桃杏俦。
东风万里恨,浩荡不可收。
脱叶争辞木,寒云巧护霜。
羁游少驩乐,短景极匆忙。
吟苦虫催织,鸣哀雁断行。
幽怀谁晤语,惆怅此灯光。
蜀地名花擅古今,一枝气可压千林。
讥弹更到无香处,常恨人言太刻深。
城南亭榭销闲坊,孤鹤归飞只自伤。
尘渍苔侵数行墨,尔来谁为拂颓墙?
老子舞时不须拍,梅花乱插乌巾香。
樽(zūn)前作剧莫相笑,我死诸君思此狂。
我起舞时狂态尽显,不依节拍、把梅花随意的插在头巾之上。
在酒杯前的种种表现大家不要笑,等到我死了你们就会想念我活着时候的狂态了。
舞时不须拍:不依节拍胡乱跳舞。作剧:嬉戏。乌巾:乌角巾,一种黑色的帽子。
樽:酒杯。
处为幽谷香,出为王者瑞。不同百草归,秋风纫成佩。
兰台高咏杳难攀,滕阁鸣銮迥不还。忽有露茎超象外,能令天籁满人间。
披襟快自君王腋,酌斗清回帝子颜。无那阿猷称尽兴,凭谁拄笏看西山。
空庭一树影横斜,玉瘦香寒领岁华。解道广平心似铁,古来先已赋梅花。
兰桡太湖曲,垂柳覆金堤。香气时时发,歌声处处迷。
残妆汗欲尽,留著可怜眉。